Mohammad mahdi

“چیزهایی که من حس میکنم ، نمی شود به کلمه درآورد. اگر هم بشود، کلمه ها به زبانی نیستند که کسی بفهمد.
احساساتم زبان خودشان را دارند. لذت میپیچد به خشم میپیچد به ترس و بعد یک تناقض جالب؛ مثل وقتی که می دانی ورای سایه تردید بلدی پرواز کنی و با دست های باز از هواپیما می پری بیرون، بعد می فهمی بلد نیستی و نه تنها چتر نجات نداری بلکه لباس هم تنت نیست و همه مردم آن پایین _دوربین شکاری به دست_ می خندند و تو سقوط میکنی توی یک شومی بی نهایت شرم آور”
― Neal Shusterman