Status Updates From Scarcity: Why Having Too Li...

I wonder how the data and interpretations in this book have changed for the authors eleven years later, especially post covid. Absolutely fascinating read so far.

آیا فقرا نمی توانند با تمرین مداوم به اراده ای مستحکم تر دست یابند؟ شواهد چندانی وجود ندارد که نشان دهد ظرفیت اراده با استفاده از آن افزایش می یابد. (!) حتی اگر فقرا اراده را افزایش میدادند به نظر میرسد که بازهم این افزایش برای دستیابی به لغزش ناپذیری مورد نیاز کافی نیست. واقعیت این است که شواهد بسیاری در تعارض با برداشت از اراده وجود دارد.
پژوهش‌های اخیر حاکی از آنند که استفاده از خودمهاری باعث خالی شدنش می‌شوند.(!)

کمیابی باعث بروز رفتارهایی می‌شود که ما را کوته بین می‌کند. زمانی که گرفتاریم، هزینه های سلامتی غذا خوردن در رستوران (در آینده) را نادیده می‌گیریم. زمانی که در تنگنای مالی قرار داریم به ملزومات بازپرداخت وام کوتاه مدت در آینده فکر نمی‌کنیم. زمانی که برای رسیدن به یک ضرب الاجل کار می‌کنیم از مزایای آینده تمیز نگه داشتن دفاتر کارمان غافل می‌شویم.

حتی اگر خودتان بخواهید به کمیابی آینده فکر کنید بازهم آن را به صورتی انتزاعی در خواهید یافت؛ آن را حس نخواهید کرد و به این ترتیب ذهنتان را تسخیر نخواهد کرد. یکی از دلایل این موضوع تنگنای پهنای باند ذهن است. زمان حال به طور خودکار شما را تحت فشار قرار می‌دهد. آینده اما این طور نیست. توجه به آینده نیازمند پهنای باندی است که کمیابی آن را در تنگنا قرار میدهد.

آنچه فقرا دارند مهارتی ویژه است: آنها در هماهنگ کردن دخل و خرج روزمره بهتر عمل می‌کنند. از یک دلار بهره بیشتری می برند. آنها در تشخیص ارزش پول متخصص می شوند. این تخصص می‌تواند در بعضی شرایط باعث شود عقلایی تر ظاهر شده و کمتر در معرض ناسازگاری قرار بگیرند اما وجود این موضوع بی هزینه نیست. تمرکز حاصل از این تخصص، تونل زنی را نیز به همراه خود می آورد. و تونل زنی هم یک خروار پیامد منفی به همراه خواهد داشت.

جامعه مصرفی | ژان بودریار
جنبه منفی میل یعنی وجه دیگر دوگانگی اقتصاددانان و روانشناسان که با تعادل و عقلانیت زندگی می‌کنند. آنان چنین فرض میکنند که همه چیز در گرایش مثبت سوژه به ابژه در حالت نیاز انجام می‌شود. اگر سوژه رضایت حاصل کند، همه چیز گفته شده است. آنان فراموش میکغنند که نیاز ارضاشده وجود ندارد؛ یعنی چیزی که به پایان رسیده باشد و در آن تنها جنبه مثبت باشد، وجود ندارد. فقط میل وجود دارد.