Status Updates From شعر معاصر عرب

فقط بگویم که من در این چند فصلی که خواهم نوشت، به ندرت حق دارم از خودم داوری کنم. فقط در حوزه ی افکار و مضامین شاید بتوانم، اما در باب جان کلام که جوهر زبان و روح شعر است، من هیچ نظری از خود نخواهم داشت.

بسیاری از هموطنان عزیز ما که چند صباحی در فرنگ زیسته اند و یک زبان فرنگی را خوب یاد گرفته اند، وقتی شعر به آن زبان میگویند جز خنده مایه ای برای اهل زبان نیست

چنانکه مترجم ضعیف و کم استعداد میتواند شاهکاری را به قطعه ای بی روح و تکراری و مبتذل بدل کند، کاری که یکی از مترجمان محترم و مشهور سی سال است میکند و شعر تمام عالم را از عهد هومر تا سن ژون پرس به زبان اشنای دختران نوبلوغ کلاسهای دوره اول دبیرستان بدل میکند و بزرگترین شاهکارهای ادبی جهان را هم بدینگونه به فضیحت کشانده است

تاکید دیگری بر این که شعر، هنر زبان است و فقط در زبان اصلی است که تمام جلوه ها و نمایش های خود را دارد. مگر این که شعری، از لحاظ فکری چندان قوی و جهان شمول باشد که مثل کارهای دانته و مولوی در تمام زبان ها و برای تمام اعصار، بدیع و نو باشد.

شعر اخوان ثالث در ترجمه ممکن است به خوبی ترجمه ی شعر مثلاً فلان دختر خانمی که تازه چیزهای پریشانی به هم میبافد از کار در نیاید. این را من در اینجا(آمریکا) -وقتی شعر معاصر فارسی را تدریس میکردم و با شاگردان آمریکائیم در باب دقایق آن بحث میکردیم متوجه شد.

شعر هنر زبان است و فقط اهل زبان - آنها که تمام ابعاد و ساحت های کلمه را احساس میکنند - میتوانند در باب نیک و بد یک شعر اظهار نظر کنند. یک غیر اهل زبان، هر قدر خوب جوانب تاریخی و اجتماعی و زمینه های فکر و محتوایی یک شعر را بررسی کند، به زمینه های علم الجمالی و نکاتی که به ساختمان زبان نظم کلام ارتباط دارد، نمیتواند بپردازد و اگر بپردازد رجم به غیب کرده است و بهتر است در این زمینه از خبرگان اهل زبان یاری بجوید.

میرسیم به قسمت هیجان انگیز کتاب: اشعار عربی!

اذیت کننده نبوده تا الآن.