Status Updates From طريق الذبح

فقط شکلی که جنگ رو به تصویر میکشه، چقدر انسانی و زیبا هست.

تا توجه به شرایط؛ تصمیم گرفتم دوباره بخونم.
امان از قلم محمود دولت آبادی.

-من... من طلیعه‌ی بی‌طلوع هستم، طلیعه‌ای که نباید دیده بشود. رایت، رایت من نامرئی است و بیرق من خاکی است که در آن پناه گرفته‌ام تا دیده نشوم.

- اما من... من... چه تنهایی غریبی! و سکوت... این سکوت... این سکوت!
همیشه فاجعه بعد از سکوت رخ می‌دهد.

روزشماری مکن. حتی اگر فکر می‌کنی در مهلکه افتاده ای روزشماری مکن! حالا هم لحظه شماری مکن! شب نمی تواند تمام نشود. طبیعت شب آن است که برود رو به صبح. نمی تواند یک جا بماند. مجبور است که بگذرد. اما وقتی تو ذهنت را اسیر گذر لحظه ها کنی، خودت گذر لحظه ها را سنگین و سنگین تر می کنی؛ بگذار شب هم راه خودش را برود.
-از متن کتاب