Status Updates From الاستعراض

جمعبندی:
خودنمایی یعنی سخن گفتن از اخلاق برای ارتقای خود.

اگر مخاطب بو ببرد که گوینده در حال ریاکاری است، دیگر خودنمایی‌هایش را نمی‌پذیرد.

خودنمایی بیشتر اوقات نتیجه بخش است. و این همان چیزی است که باعث می شود عده زیادی به سراغش بروند. خودنمایان قهار قادرند کاری کنند که خیلی‌ها آن‌ها ر به عنوان اسوه اخلاق بپذیرند.

خودنماها حرف‌هایی ر ظاهرا به زبان می‌آورند، اما حرف‌هایی هم هست که سعی دارند تلویحا بیان کنند.

اگر فرد خودنما متوجه شود نتوانسته با حرف‌هایش مخاطبان را تحت تاثیر خصلت‌های اخلاقی اش قرار دهد، سرخورده می‌شود.
برای خودنماها واقعا مهم است که بتوانند افراد را تحت تاثیر قرار دهند.

خودنماها آن جا شوم تر می‌شوند که قصدشان، فقط یافتن منزلت اجتماعی نیست، بلکه به قصد سلطه جویی این کار را می‌کنند. این‌ها برای سرکوب، هراس افکنی یا ریختن آبروی دیگران به سخن گفتن از اخلاق روی می‌آورند.

خودنمایی با اخلاق، به معنی سخن گفتن از اخلاق برای ارتقای جایگاه خود است. خودنمایی یعنی تبدیل سخنانی که از خود می‌گوییم به جولانگاه غرور و نخوت. خودنماها سعی دارند با صلاحیت‌های اخلاقی‌شان دیگران را تحت تاثیر قرار دهند.

دلتان می‌خواهد آدم‌هایی را که از آن‌ها بیزارید زجر بدهید و همفکرانتان را به تحسین وادار کنید؟ پس رفتار خود را در لفاف سخنان جاه‌طلبانه خود از اخلاق پنهان کنید.

متاسفانه، عده زیادی از مردم، غیر مسوولانه درباره اخلاق سخن می‌گویند. آنها با سخن گفتن از ااخلاق می‌خواهند آدم‌های مغضوبشان را تحقیر و تهدید کنند یا از کاری باز دارند. یا اینکه می‌خواهند دوستانشان را با این کار تحت تاثیر قرار دهند. از خودشان رضایت بیشتری داشته باشند و حواس مردم را از سوء رفتارهای خود پرت کنند.
اینها با اهداف ناشایست درباره اخلاقیات حرف می‌زنند.