Status Updates From بند دیوان

واقعا ماشالا. خیلی دارم لذت می‌برم

عجب کتاب اسرار آمیزی 👍

عجب کتاب اسرار آمیزی، حیفم میاد تمومش کنم…

وای، غم بی‌نهایت.

هربار فکر میکنم این دیگه نهایتش بود، اتفاق جدیدی توی این کتاب قلبم رو مچاله میکنه. :")

یکمی طول کشید تا روند داستان دستم بیاد و اونجوری که باید جذبش شم ولی خب here we are.
واقعا کشش بالایی داره و همش یه سری رمز و راز نادانسته هست که برای دونستنشون میخوای باقی کتاب رو بخونی.

کتاب رو با امضای خود نویسنده دارم، معلومه که بقیه کتابای درحال‌خوندنم رو میندازم‌ یه گوشه و با نهایت سرعت میخونمش.

عجب داستانیه

یه جورایی دارم دیر می‌گم
ولی یه طوری همه چیز تو این کتاب بدتر و قبیح‌تر میشه که وقتی یه چیزی بهتر میشه تعجب می‌کنی.

از این کتاب به بعد قراره مثل آدم اینجا فعالیت کنم

کل کتاب یک طرف و تا اینجا صحنه‌ی بازی کردن بهرام با شباب یک طرف

«...نمی‌خواهم چیزی بنویسم که تو فکر کنی همه‌چیز خوب است و خوش است؛ چون نیست. همه‌چیز خراب است؛ ترسناک است؛ ویران است. ویرانگی را با خواب موش و رؤیا نمی‌توان آباد کرد. جوشش لازم است؛ جوششی ناشی از دل‌شوره؛ دل‌شوره‌ای ناشی از اضطرار؛ اضطراب...»
من زندگی مزخرفی داشتم؛ پیش از آنکه بمیرم کتابی نوشتم به نام «بند دیوان».
بی‌نظیر. بعد از مدت‌ها یه صفحه خوندن امروز ۵۰ صفحه خوندم. داستان زن سیاه‌گیسوی در زمان حال خیلی جالب شده

هنوز به نگارش و نوشتار موبدان عادت نکردم ولی داستان منو گرفت. یعنی میشه به یکی از آرزوهام برسم؟ جناب بهزاد خان قدیمی منو ناامید نکن لوطفن🌱

یکی این‌جا هست که نمی‌خواد کتابش تموم بشه.🚶🏻‍♀️من بازم راد می‌خوام. :(

″ آرش پلک‌هایش را بر هم نهاد. زمزمه کرد: «دلم می‌خواست پیش از مرگ عاشق شوم. می‌گویند حال معرکه‌ای است.»
راد زمزمه کرد: «تحفه‌ای نیست. شکل شوق‌آوری از رنج بی‌پایان است.» ″

واقعا داشت این حس رو یادم می‌رفت. اون هیجان، اون خشم، اون حبس کردن نفس وقتی یه صحنه‌ی قدرتمند می‌خونی. پروردگارا! این فصله زیادی خوب بود.
زیادی خوب!
الان در مرحله‌ای‌ام که دلم می‌خواد برم و بنددیوان رو به تمام جهانیان نشون بدم، بلکه اونا هم لذت خوندنش رو بچشن.

بودجه‌ی هم‌خوانی بدو، من بدو. باز اون بدو، من بدو. می‌رسم مگه؟
آقا درخواست استراحت. لطفاً!