Status Updates From İsa'nın Güncesi

yalnızca kendi açısından suçsuz olmak yetmiyor orada insana. durup dinlenmeden bunun savaşını yürütmek gerekiyordu. çünkü durup dinlenmeden suçlayan bir dünyada yaşıyorduk.

hak ettiği değeri görmemiş bir kitap daha

"iki benlik hiçbir zaman kaynaşmıyordu. doğadaki büyük sessizlik bundandı. herkes kendi başına dönüp duruyordu. kimseye dokunamazdı. her şey kendi kendisinindi. işte bu bağımsızlık, bu dokunulmazlıktı beni sevindiren..."

..sonra “içki insanı ortaya çıkarır” demiyorlar mıydı? Eğer bu görüş doğru ise, en önemli sorunumuz olan kendimizi tanıma olanağını ele geçirebilmek için içkiye sarılmamız, ona saygı duymamız gerekmez miydi? Unutmak için değil, tam tersine, kendilerini bulmak için içiyorlardı insanlar. Biz doğaya, aldanmış ya da aldatılmış olarak geliyorduk.

İki durumda da, bize yabancıdır sözcükler, onların hangi anlamları gizlediklerini hiçbir zaman bilemeyiz. Bundan ötürü de sözcüklerden ötürü üstümüze bir sorumluluk gelmez. Onlarla bir arada yaşamak zorundayız, o kadar. Bence evrenle olan ilişkimiz de tıpkı böyledirler. Şunu fark ettim ki, doğa hiç de doğal değildir.

Keyfim, hüzün verecek kadar güçlü oldu.

…Onları uzaktan sevmek, birlikte olmaktan daha güzel geldi bana. Ayrılışımda, iki kuşak arasındaki anlaşmazlık söz konusu değildir, kendimi onlardan üstün bulmadım. Tümden bir arada yaşayamadıktan sonra, konukluk aylırı göründü bana. En yakınlarımın yanında konuk olmak, konukluğu da, yakınlığı da bozuyordu sanki.