Subiektyvnie > Recent Status Updates

Scena z jednonogimi grzybami jest jedną z moich fav przysięgam. XD Ja chcę te prochy.

W KOŃCU EUSTACHEGO DOPADŁA KARMA HELL YEAH.

Rodzeństwo Pevensie nigdy do mnie nie przemawiało i nie byłam ich fanką, w szczególności tego jebanego Edmunda, ale nam Boga kocham, od pierwszych stron mam ochotę uśmiercić Eustachego. 😭 Kaspian uratował jego oraz Łucję z Edmundem od niewolnictwa i gnojek jeszcze pyskuje. CO Z TOBĄ NIE TAK AAAHHHH. Mam dość. XD

Eustachy upominający w swoich zapiskach mysz o bezczelność to szczyt hipokryzji.

Eustachy zamknij mordę proszę.

Dobra dawać mi w końcu napieprzankę chcę mięsko. XD NO I W KOŃCU JEST ASLAN. 🫶🏼🫶🏼🫶🏼

ALE ŁUCJA ZDISSOWAŁA EDMUNDA.

Nikabrik jest jak ten jeden mały i wkurwiający skurwysyn w ekipie, ale poza tym fabuła fabułuje. Trochę bawi mnie fakt, że rodzeństwo Pevensie pojawiło się na początku książki od tego czasu słuch po nich zaniknął, a książka zmierza ku końcowi. XD

+ jednego z karłów tylko dlatego, że jego wuj to król, który jest wrogiem karłów. Niby książka dla dzieci, ale bawiąc uczy. Rozmowa Kaspiana z karłami i jego wykluczenie przez jednego z nich to pokazanie dyskryminacji. Kto zrozumie, wyłapie to między wierszami. Wciągnęłam się fest.

Postać króla jest idealny. Przykładem tyrana, dla którego ważniejsza jest władza niż jego własna rodzina czy poddani. Gdyby nie ucieczka księcia, byłby w stanie wyrządzić mu krzywdę aby to jego syn zasiadł na tronie. Z kolei rozmowa Kaspiana z karłami pokazuje problem jakim jest uprzedzenie wobec drugiego człowieka ze względu na pochodzenie etniczne. Kaspian został skreślony przez +

Wuj Kaspiana to chuj. Fragment ich rozmowy idealnie pokazuje, jak dorosłe osoby mają w dupie uczucia młodszych.

Autor sam zdissował Edmunda. XDDDD

Mam bardzo mieszane uczucia wobec Szasty. Przez parę chwil był gotów zdradzić swoich towarzyszy bo mu jest obecnie wygodnie i fajnie, po czym pod koniec 5 rozdziału zdecydował się uciec gdy tylko zobaczył tego, za kogo go uznał Król Piotr. XD Zmienny bardziej niż kobieta w ciąży. Nie wiem, nie siedzi mi jego postać jak na razie, czytam dalej i zobaczymy.

„Ani przez chwilę przyszło mu do głowy, by powiedzieć Narnijczykom całą prawdę i prosić ich o pomoc. Wychowany przez twardego, skąpego człowieka jakim był Arszisz, Szasta miał mocno ugruntowany zwyczaj, by nigdy - jeśli to tylko możliwe - nie mówić nic dorosłym bo zawsze można się spotkać się z albo drwiną, albo udaremnieniem każdego zamiaru”. Sad but true.

Bri jest dojebanym koniem.

Arawis już mnie niemiłosiernie irytuje. Jest strasznie niemiła i arogancka. Bri (koń Szasty) wyraża się wobec niej ze spokojem, podając logiczne rozwiązanie ich sytuacji, proponując wspólną ucieczkę podczas gdy Arawis odpowiada na to nadąsanym tonem. Za to jej klacz jest jej przeciwieństwem. Mam wrażenie, że te konie to jedyne logicznie myślące istoty jak dotychczas w tej książce.

Dialog Szasty z koniem daje mi vibe dialogu Geralta i Płotki z dodatku „Krew i wino”. XDD

Dawno nie czytałam o tak bardzo honorowym i oddanym bohaterze jak Aslan. Poryczałam się.

Jedyne co wprowadziło mnie w całej tej książce w lekki niesmak był tekst Świętego Mikołaja cytując: „po prostu bitwy nie wyglądają zbyt ładnie, gdy biorą w nich udział kobiety”. Uważam, że było to mega słabe ze strony autora, gdyż może doprowadzić to do zagnieżdżenia się stereotypowego myślenia u ludzi odnośnie płci kobiecej. No ale to tylko takie moje personalne „ale”.

Jak na to, że jest to powieść nie oszukujmy się, kierowana głównie ku młodszym czytelnikom to ej, naprawdę dobrze się bawię czytając to. To taka przyjemna książka na jeden dzień (dosłownie pochłonęłam większość niej w ciągu ostatnich dwóch godzin). Główni bohaterowie pędzą na spotkanie z Aslanem, a Edmund bawi się w pakt z diabłem. Fabuła fabułuje.

Z całej czwórki rodzeństwa mam wrażenie, że Łucja jest jedyną osobą spośród nich nie posiadającą kija w dupie. Z kolei Edmund sra wyżej niż dupę ma, a Piotr dokłada do piecyka swoimi docinkami. Fabuła w porządku, szybko i przyjemnie się czyta, ale irytują mnie główni bohaterowie.

Abstrahując od absurdu jakim było sprzedanie przez tego jebanego sprzedawczyka swojego rodzeństwa podejrzanej kobiecie, która może zrobić z tobą co chce, to ze wszystkich rzeczy za jakie mógł to zrobić, ZROBIŁ TO ZA JEBANE PTASIE MLECZKO, KTÓRE NAWET NIM NIE BYŁO BO CZAROWNICA UŻYŁA ILUZJI. I’m done kurwa. Muszę iść odpocząć.

Dlaczego Edmund musi być taki wkurwiający. 😭

Mój puls na koniec książki: 📉📈📉📈📉📈

Jestem hejterem numero uno Andrzeja. Andrzej, wypierdalaj.

ASLAN KRÓLU ZŁOTY (dosłownie) JESTEŚ W KOŃCU.

Akcja rodem z trudnych spraw. XD Jakie dramy, rety. Jadis Ty kurwo.

Digory Ty wredny chuju. Ale bym mu sprzedała plaskacza w ryj.

Jadis daje mi vibe teściowej z polskich legend, która zawsze wie wszystko najlepiej i M U S I mieć to poczucie władzy nad innymi. XD

Końcówka 4 rozdziału (a konkretniej dyskusja Poli z Digorym) to mój fav moment na chwilę obecną. XD Shipuję ich. 😭 W KOŃCU ZACZYNA SIĘ COŚ DZIAĆ.