Awrixa > Recent Status Updates

بعد از مدت‌ها کتاب نخوندن، حس میکنم دارم برمیگردم به نقطه امنم.

هستند کسانی که فکر می‌کنند وقتی پاره‌ی جدانشدنی‌شان از دست برود، می‌میرند. اما من همیشه می‌دانستم که ما حتی این‌قدر هم خوشبخت نیستیم.

درباره محتواش هنوز نظری ندارم ولی ترجمه سروش حبیبی عالیه. روان و صریح بودن نوشته باعث میشه دلم بخواد ادامه بدم.

حس می‌کنم نمی‌تونم ارتباط بگیرم. از فاکنر و شخصیت‌های داستانش زیاد شنیدم ولی هنوز چیزی که ارزش اون همه تعریف رو داشته باشه، حداقل توی این کتاب، به چشمم نخورده.

بخش اول که مربوط به دلواپسی‌های مربوط به مرگ هست، واقعا عالی بود.
بیمارهایی که بررسی کرده بود باعث شد بیشتر رفتار آدم‌های اطرافم(یا خودم) رو درک کنم و چون ممکنه باعث آسیب‌های روحی بیشتر بشه حداقل برای خودم به فکر تغییر بیفتم.

وقتی فرد در مرتبه‌ی فراموشی هستی است، در دنیای اشیا می‌زید و خود را در سرگرمی‌های روزمره‌ی زندگی غرقه می‌کند: فرد به پایین کشیده می‌شود تا هم مرتبه‌ی «وراجی‌های بی‌ارزش» شود و در «آن‌ها» مستغرق. فرد خود را تسلیم دنیای روزمره و دلواپسی برای شیوه‌ی وجود چیزها می‌کند.

اضطراب گسترده‌ای حرکات بی‌اهمیت مرا به لرزه درآورد. می‌ترسیدم دیوانه شوم، نه از جنون، بلکه از وضعیت خودم. قلبم می‌تپید، گویی قادر بود صحبت کند.

برخی در هاله‌ی تسخیر ایام شناورند، با رذالت و پستی در پی نان شب، و آن‌ها می‌خواستند بدون حس کار، درک تلاش، نجابت و کامیابی نان خود را بیابند.

منطق همه‌ی فلسفه‌های زیبا پیش فریاد یک کودک گرسنه فرو می‌ریزد.

پذیرای امواج عشق باشیم. ما فکر می‌کنیم استحقاق و ظرفیت عشق را نداریم. فکر می‌کنیم اگر اجازه دهیم عشق در ما نفوذ کند، خیلی حساس و مهربان خواهیم شد.
عشق تنها عمل عقلانی منطقی است.

خیلی هیچی نداره :/
دارم با زور میخونم و واقعا حس می‌کنم اونقدر که تعریف میکنن نیست.

تا دل عاشق من محتاج عاشق بودن است
دلبری کردن یکی از بی‌نیازی‌های توست
.
میهمان خسته‌ای داری در آغوشش بگیر
امشب ای آتش شب مهمان‌نوازی‌های توست

نه حرف عقل بزن با کسی نه لاف جنون
که هرکجا خبری هست ادعایی نیست

شده‌ام ابر که با گریه فروبنشانم
آتش صاعقه‌ای را که خود افروخته‌ام