Ο σιδεράς > Recent Status Updates

Το σούπερ μάρκετ είναι κατάμεστο από ηλικιωμένους ανθρώπους που μοιάζουν χαμένoi ανάμεσα στα κατάφωτα χωρίσματα. 217

"Τα μάτια του έκαιγαν από την προσήλωση σε σκοτεινά κείμενα, ο νους του βάραινε καθώς συσσώρευε παρατηρήσεις, τα δάχτυλά του έτσουζαν από την ανεξίτηλη αισθηση του παλιού δέρματος και του ναστόχαρτου και του χαρτιού' ένιωθε όμως να ανοίγεται σε έναν κόσμο τον οποίο διέσχιζε έστω και φευγαλέα, κάτι που του έδινε λίγη χαρά. " 131

Τι κάνουμε ένας στον άλλο; Γιατί ξέρω πώς κάνω σ' αυτόν ό,τι ακριβώς κάνει αυτός σ' εμένα. Μερικές φορές είμαστε τόσο ευτυχισμένοι, και ποτέ άλλοτε δεν γνωρίσαμε τόση δυστυχία στη ζωή μας. Είναι σαν να δουλεύουμε μαζί τον ίδιο αδριάντα, σμιλεύοντάς τον ο καθένας από τη δυστυχία  του άλλου. 173

Έχουν όλα ληφθεί υπόψιν, είπε ο Καμιέ, και έχουν όλα καλώς;

Όχι, είπε ο Μερσιέ.

Θα έχουν ποτέ; Είπε ο Καμιέ.

Το πιστεύω, είπε ο Μερσιέ, ναι, πιστεύω, όχι ακράδαντα, όχι, αλλά πιστεύω, ναι, ότι θα έρθει η μέρα όταν όλα θα έχουν καλώς, επιτέλους.

Αυτό θα είναι θαυμάσιο, είπε ο Καμιέ.

Ας το ελπίσουμε, είπε ο Μερσιέ.

                Αντάλλαξαν ένα παρατεταμένο βλέμμα.

 

Έπρεπε ακόμα να διασχίσουμε την έρημο, όπου το κάθε ρούχο που πέφτει, διαλύει, απομακρύνει και μεταχειρίζεται βάναυσα τους ανθρώπους. Όπου τα βλέμματα ξεφεύγουν το ένα τ’ άλλο για να αποφύγουν μία γύμνια που δεν είναι μόνο των κορμιών. Κι όπου η σιωπή συσσωρεύει τα λιθάρια της..

Ήταν φρικτό στη σχέση τους εκείνον τον καιρό πως ό,τι κι αν έκανε εκείνη φούντωνε το μίσος του.. Το μίσος ναι, το μίσος να κρέμεται πάνω από κάθε βαριά νύχτα, να γεμίζει κάθε σκιασμένη γωνία του σπιτιού.   240

Ξαναβγήκα στο διάδρομο, ξυπνώντας τάγματα ψιθύρων χαμένων στη σιωπή, στη βενζίνη, το ρολόι να λέει το εξοργιστικό του ψέμα πάνω στο σκοτεινό τραπέζι. Μετά οι κουρτίνες να φυσάνε μεσ' απ' το σκοτάδι στο πρόσωπο μου, αφήνοντας την ανάσα τους πάνω στο πρόσωπο μου. Ένα τέταρτο ακόμα. Και μετά δεν θα υπάρχω. Οι πιο γαλήνιες λέξεις. Οι πιο γαλήνιες. 

Σ. 194

Η σκιά της γέφυρας, τα κιγκλιδώματα, η σκιά μου πάνω στο νερό σκυμμένη και δισδιάστατη, την είχα ξεγελάσει τόσο εύκολα που δεν ήθελε να μ' αφήσει. Ήταν τουλάχιστον πενήντα πόδια και μακάρι να'χα κάτι να τη βυθίσω στο νερό, να την κρατήσω εκεί ώσπου να πνιγεί, μέσα στο νερό τη σκιά του δέματος που 'μοιαζε μ' ένα τυλιγμένο ζευγάρι παπούτσια. Οι νέγροι λένε πως η σκιά ενός πνιγμενου τον ψάχνει στο νερό αιωνίως.. 102

Βάζω μπρος τη δεύτερη ανάγνωση  περισσότερο υποψιασμένος, μιας κι η πρώτη μου, σε κείμενο μεταφρασμένο από τον Π. Μάτεσι  με είχε αφήσει άφωνο.  Δεν παλιώνει αυτό το βιβλίο - για την ακρίβεια του αξίζουν 202 αναγνώσεις -  αλλά δεν σκάω κι εγώ. Είναι από τα 4-5 που έχω παραγγείλει να βάλουν μαζί μου στη λέμβο που θα ρίξουν οι φίλες κι οι φίλοι στον ωκεανό για να με συνοδεύουν στην αναγνωστική Βαλχάλα - αν την αξιωθώ.

Untitled 1949: A Revolutionary Sculpture by Alexander Calder - YouTube https://m.youtube.com/watch?v=wrrMbrZ...




Στάλθηκε από το τηλέφωνό μου

Ο πατέρας μου αναστέναξε εξαιτίας του πόνου που προξενεί ό,τι παραμένει άπιαστο, εξαιτίας μιας φανταστικής ιδέας, αφηρημένης, εξαιτίας της θλίψης του απροσπέλαστου, εξαιτίας της ταπείνωσης που νιώθεις όταν ξέρεις ότι είσαι ανίκανος να το προσπελάσεις, εξαιτίας εκείνης της λύπης αναστέναξε εκείνο το πρωί ο πατέρας μου, δον Χερόνιμο εξαιτίας της μελαγχολικής εκείνης διάθεσης.. 113

Πανσέληνος (στον Τοξότη) σήμερα, δεν θα βρω άλλη, καλύτερη μέρα για να το ξεκινήσω:
K C Douglas - You Hear Me Howlin' - YouTube https://m.youtube.com/watch?v=2QJ55nX...

Ρισπέττο..

Είμαι στη σελίδα 570 και η στέπα είναι ατελείωτη, νοιώθω κάπως σαν χαμένος.. Σύμφωνα με το χάρτη μου, θα χρειαστούν άλλα 500 βέρστια ή ένας μήνας ακόμη, μέχρις ότου αντικρύσω στον ορίζοντα τα προάστια της Πετρούπολης και τους χρυσούς τρούλους των εκκλησιών του Θεού των μικρών πραγμάτων..