Ramin Azodi > Recent Status Updates

طنز با خندیدن انسان به خود می‌آغازد و به خندیدن به جهان می‌انجامد.

“You asked what is the proper limit to a person’s wealth? First, having what is essential, and second having what is enough.”

نوشتن آنچه می‌نویسیم هرگز تمام نمی‌شود چون جهان شتابنده کاغذ را از زیر دست‌مان می‌کشد. و بدون این شتاب نه سبکی در کار است و نه دلیلی برای نوشتن.

نویسنده‌ای که در زبانی دیگر ماوا می‌گزیند هم مثل دراکولا به رنگ‌پریدگی زبانی مبتلاست و لهجهٔ بومی را جست‌و‌جو میکند. … پوشاندن چهره برای پنهان کردن این واقعیت که او هم مثل خون‌آشام وضعیتی انگل‌وار دارد.

«راستش داستان‌نویس یا شاعری که بیشتر از هزار کتاب در کتابخانه‌اش داشته باشد مشکوک است. از خودم می‌پرسم چنین آدمی برای چه می‌نویسد؟ تنها مقصود نوشتن، تسکین درد فقدانِ چیزی خواندنی‌ست.»

«مارین همیشه به دل ناشناخته‌ها شیرجه می‌زد اما همیشه به خانه برمی‌گشت، در حالی که من از مبدا حرکتم، مسیر مستقیم را کشان‌کشان می‌رفتم.»

«بعضی چیز‌ها را تا زمانی داریم که گم بمانند و بعضی چیز‌ها، تا زمانی که دور اند، گم نمی‌شوند.»

“The library the true theatre of world events.”

It's a must-read book, period.

"The term 'hermeneutics' originally referred to interpretations of texts, especially the Bible, but it expanded in the nineteenth century to include the interpretation of artefacts and actions."

"Writing cannot bring anything back, but it can enable everything to be experienced."

“This was the beauty of sleep— reality detached itself and appeared in my mind as casually as a movie or a dream.”

«در این مکان پیرمردی آینده‌دار خفته است.» … شاید پتانسیل داشتن از هیچی نداشتن بدتر است.

«افسرده‌های بالینی معمولاً سوزناک‌ترین ناله‌های‌شان را برای آن که یکی به دادشان برسد درون بطری‌های طعنه و شوخی می‌اندازند.»