Reyhaneh > Recent Status Updates

آیا مبارزه با ستم و رسیدن به آزادی و انسانیت، صرفا با شکستن رابطه ستمگر و ستمدیده ممکنه؟ آیا نظام ها و ساختارهای اجتماعی و سیاسی، ستمگر پرور نیستن؟آیا هربار شکستن این رابطه معیوب، یک چرخه نیست که هربار ستمگر و ستمدیده جدیدی متولد میشن؟
تمایل به ستمگری و تملک، ذاتیه یا اکتسابی؟ آیا آزادی خواهی و انسانیت، در سرشت ماست یا عقیده ایه که با رسیدن به سطحی از شعور و با تعریف یک سری ارزش، سعی در ایجادش در انسان ها داریم؟

گرچه در ایران و خاورمیانه همجنس ها باهم رابطه داشته و دارند،فکر داشتن فرهنگ همجنس خواهانه که در آن دو طرف رابطه نقش عوض میکنند،اگر نه عاشق هم،بلکه بهم مهر دارند و باهم برابرند،برای مردم پاک ناشناخته است.مطالعات نشان میدهد در سراسر خلافت اسلامی،همواره یکی بر دیگری زور بوده، مردان آزاد بر فرودستان(زنان، پسران یا برده ها از دو جنس) برده ها(از دو جنس) و یا حیوانات.همخوابگی بخشی از سلسله مراتب سن،طبقه و پایگاه اجتماعی است

تا نیمه ی قرن بیستم در زبان فارسی،نامی برای همجنسگرایی وجود نداشت و همین نام ترجمه ی" هوموسکچوال"است که در نیمه ی قرن نوزدهم پیدا شد.این نام جدید همنجسگرایی می خواهد دارای معنای جامعی از رفتار همجنسخواهانه باشد و نه فقط لواطگری.به گفته ی بسیاری، همجنسگرایی در ایران(خاورمیانه)با همجنسگرایی آمریکا و اروپا فرق دارد،زیرا در ایران هنوز چیزی مانند فرهنگ همجنس خواهی به سبک غربی پدید نیامده است،فرهنگی که در غرب هم نوپدید است

پیشینه ی روابط همجنسگرایانه هم به قدمت تاریخه.علاقه به پسران کم سن و بی ریش بیشتر از همسالان و افراد بالغ بوده و یک دلیلش ننگ دانستن و خوار شمردن نقش مفعولیه. گاهی برای تحقیر و ابراز برتری، مغلوب رو مفعول میکردند.
گروهی بودند "مخنث" نام، که مثل خواجه ها در بین زنان، آزادانه رفت و آمد داشتند چرا که بنابر بیان قرآن "نیازمند به زن نیستند".عمده ترین نوع همجنسگرایی،دو جنس گرایی بوده که مخالفت های مذهبی زیادی داشته

جمهوری اسلامی:
شهرنو ویران و روسپیخانه ها تعطیل شدند.برخوردهای جدی با فحشا شد و قانون و شرع به شدت آن را منع کرد
طی تحقیقات سال 78_79 روی 147 روسپی، 22% آنها در نوجوانی توسط یکی از نزدیکان و اقوام،مورد بهره برداری جنسی قرار گرفته اند که در زنان دیگر زیر 1% است
سال 80، تحقیقی درباره زنان متاهل و دامنه بدرفتاری توسط شوهرانشان انجام شد
کم توجهی 63%،تحقیر و سرکوفت38%، 30%ناسزا
سال83، 1000مورد تجاوز به کودک ثبت شد

دولت تصمیم گرفت شیوه های دیگری،علاوه بر دستگیری برای این معضل در پیش بگیرد. بنا بر قانون، دولت موظف به ایجاد شغل برای بیکارها و ولگردها بود. برای همین مراکز آموزش حرفه ای بنا کرد تا شهروندان مفیدی شده و به جامعه برگردند. از اواسط دهه 1330، دولت سعی کرد روسپی ها را هم در این مراکز آموزش بدهد، اما این بهانه ای برای از سرگیری کار آن ها در تهران میشد و عملا دولت ناموفق در توانمندسازی آن ها بود

پژوهشی جامعه شناسی در 1348،روی 1548 روسپی در تهران انجام شد که نشان داد در 5 محیط کار میکنند:
شهرنو، خیابان، میعادگاه، کلوب شبانه و گود
همچنین اکثرا روزی 3_12ساعت و حتی 18 ساعت کار میکنند(میانگین هفتگی 59 ساعت). 75%بزرگ شده ی محیط شهری هستند.84%پس انداز ندارند و 62%وامدار هستند.یک سوم سردسته دارند
زنانی رنجور، دچار سوتغذیه و اعتیاد،20%روابطشان به خارج دنیای روسپیگری مرتبط است و 25%آنها از کاندوم و قرص استفاده میکنند

پهلوی: روسپی خانه ها در اطراف باقی ماندند، هرچند که در 1322، شاه دستور برچیده شدن آنها را داد.
در دهه ی 1300، نسل جدید نویسندگان، به دنبال تغییر و تجدد و مدرنیته در ایران، شروع به نوشتن درباره ی این معضل کردند. در دهه ی بعدی، به شکل ماهرانه تری به کارشان ادامه دادند
در 1326، حدود 80% فاحشه خانه ها را بستند ولی هرشب نزدیک به 300 روسپی در محل ساختمان هایی در اطراف رود کرج صف میکشیدند و ماموران جمعشان میکردند

حکومت هم چنان سیاست دوگانه در پیش داشت:
روسپیخانه های تهران به اطراف آن، شهر نو، اطراف امامزاده داوود و...منتقل شدند
به نقل از عارف قزوینی، آقا باباخان سردار، رئیس نظمیه تهران، اگر زن زیبایی میدید، یک دلال محبت پی میفرستاد و با پاپوش، زن را به نظمیه میکشاند و چند روزی در خانه سردار نگه اش می داشتند. زن که به خانه اش برمی گشت، با اتهام زناکاری طرد میشد و بنابراین دری بجز روسپیخانه به رویش باز نبود

زندیه و افشاریه:نادرشاه و کریم خان هم به وفور از شرایط اجتماعی استفاده کردند و نادر در تجاوز و وحشی گری هم کم نگذاشت
قاجار:باب شد مردم اگر در همسایگی بدکاره میشناسند گزارش بدهند،اما از اونجا که دربار مدام در عیش و رقص و آواز بود،تا حدی که مظفرالدین شاه را باجی مظفر لقب داده بودند،اگر تغییری هم بود در ظاهر و در باطن همه چیز برجا
اما کم کم قبح کار بین مردم رایج شد،به طوری که سعی میکردند ناشناس به این امور مشغول باشند

در دوره ی صفویه هم تغییر چندانی رخ نداد و اصفهان، پایتخت سیاسی و روسپیگری بود. برخی شاهان چندتایی روسپیخانه بستند و فاحشه کشتند ولی شراب و زن به خرد و کلان مملکت نفوذ کرده بود و علاوه بر این دو، پول حاصل از آن هم حکومت را می فریفت

تا زمان صفوی، روسپیگری که مرسوم و متداول بود هیچ، روسپی خونه، شیرکش خونه و اینام برپا.اکثر زن ها به خاطر شرایط بد اقتصادی،مجبور به این کار و یا به عنوان کنیز خرید و فروش میشدن و اگر در جنگ قوم و شهری شکست میخورد،زنان ها بسته به موقعیت خانوادگیشون و زیباییشون بین امیر و سپاهیان و مردم و روسپی خونه ها تقسیم میشدن. گاهی محض تحقیر مغلوب،از زن و دخترانش به بدترین شکل استفاده میکردن
دولت از روسپی خونه ها مالیات خوبی میگرفت

دانسته نیست که چند تا همسر موقت، یا روسپیان قانونی موجود بوده و هستند و همین خود پرسش دیگری را پیش میکشد. آیا زناشویی موقت به روسپیگری می انجامیده، یا نهادی بوده که از گسترش روسپیگری جلوگیری میکرده است؟

ولی سوال من اینه که در نفس عمل، مگه فرقی بینشون هست؟!
_______________________________________________________________________
بخش سوم:
روسپیگری: امری برون ازدواجی