سیاووش > Recent Status Updates

"our ability to criticize ideologies is necessarily rooted in the position of a bad or broken subject."

این که تو لحظه‌ی ضعف و جراحت و بگایی تا دختره رو می‌بینه عاشقش می‌شه حکایت از یه درماندگی و درد عجیبی داره.

«در اروپا می‌گویند کوبا کشور کم‌رشدی است. من پرده‌ی عفافی را که بر این لغت تازه کشیده‌اند می‌ستایم. کم‌رشد یعنی چیزی که گناهش گردن کسی نیست. آب و هوا سبب آن است؟ شاید. آیا منافع زمینی باعث آن می‌شود؟ کسی چه می‌داند. بلکه بی‌جانی و سستی ملت عامل کم‌رشدی باشد؟ در هر صورت گناهش گردن طبیعت می‌افتد که زن‌باباگری درآورده و در موهبت‌های خود خست نشان داده. مبادا برای یافتن مسئولان کم‌رشدی یک ملت به سراغ آدم‌ها بروید!»

Tried the toe-tapping grounding technique for 15 minutes. Did not feel grounded.

"If you experienced childhood sexual abuse, you may have lost or *never fully developed* a sense of safety."

Went over the list of symptoms of sexual trauma, highlighted nearly all of them as "experiencing" with a racing heart and shaking hands.
Might be a tiny bit more fucked in the head than I previously imagined.
Oops.

«باتیستا منفور بود ولی کسی نمی‌دانست چه کسی را باید جایگزین او ساخت. هرگاه با کسی از انتخابات عمومی صحبت می‌کردید به شما می‌خندید.»

‘Au revoir, mon cher.’

Yes, of course I am totally ok. It's 2:27 in the morning and I am completely normal about tragic fictional gays; why do you ask?

بخش اول تموم شد. خیلی نظر دارم راجع بهش راستش.

فهرستش که به نظر خیلی جالب می‌اومد و این یه فصلی که خوندم هم ناامیدم نکرده. به جای این که وارد تئوری‌های انتزاعی فوکو و باتلر و فلان بشه داره تاریخ فهم سکسوالیته رو بررسی می‌کنه و به نظرم این جا پای محکم‌تریه.

مشکلم اینجاست که نمی‌فهمم چیِ این کتاب فلسفه‌ی علوم اجتماعیه. فلسفه‌ی علوم اجتماعی اسم غریبی به نظر می‌آد که آدما روی مجموعه‌ی خیلی گسترده‌ای از مباحث می‌ذارن و بخش خیلی کمی از اون چیزها به علوم اجتماعی ربط دارن، یا هرچی که هست من نمی‌تونم به علوم اجتماعی ربطشون بدم. کاش یکی بهم بگه جریان چیه.

۱. یه پولی اومده دست ان و فیل بهش می‌گه بیا بریم باهاش مست کنیم! اینا چیزهایین که وقتی ترجمه می‌خونی به چشمت نمی‌خورن و واقعاً خیلی جالبه دیدن این که این دخترهای خانم‌وار موقر هم مثل من و هم‌اتاقی‌های کسخلم به مست کردن با پولی که بعد عمری دستشون رسیده فکر می‌کنن!
۲. مغزم خاموشه این چند وقت و هیچی نمی‌تونم بخونم. خدا رو شاکرم برای قصه‌های ساده و قشنگ و کتاب صوتی‌های مجانی.

"Are there no men present? Do you promise me that behind that red curtain over there the figure of Sir Chartres Biron is not concealed? We are all women you assure me? Then I may tell you that the very next words I read were these – ‘Chloe liked Olivia …’ Do not start. Do not blush. Let us admit in the privacy of our own society that these things sometimes happen. Sometimes women do like women."

سلام خواستم اینجا هم اعلام کنم آن شرلی الان به فیل گوردن اینو گفت:
"I like you a big bit — and I think you're a dear, sweet, adorable, velvety, clawless, little — kitten."
شاید موضوع فیکم رو پیدا کردم خدا بزرگه

انقلاب ایران برای واقعی جالب‌ترین چیز دنیاست دارم از هیجان می‌میرم
(تاریخ انقلاب خوندن خوش می‌گذره. بعدش ۱۹۱۷، بعدش کوبا، بعدش آصف بیات و بهار عربی.)

یادم افتاد این اواخر کتاب صوتی مجانی اینا رو پیدا کرده بودم و تا یه جایی گوش داده بودم، و فکر کردم وقت ادامه دادنه. گودریدز رو چک کردم و متوجه شدم «این اواخر» دو سال پیشه. و واقعاً برگشتن به آنی شرلی خوش می‌گذره. تاکید می‌کنم که بقیه‌ی مونتگومری‌ها هرگز به اندازه‌ی آنی شرلی خوش نمی‌گذرن. احتمالاً این روزا بشینم برای این یکی کتاب فیک بنویسم...

"Lock up your libraries if you like; but there is no gate, no lock, no bolt that you can set upon the freedom of my mind."
Oh, my sweet, naive lady. Reminds me of Taylor Swift's 'shade never made anybody less gay'.

فمنیسم کله‌مو کیری می‌کنه. «دولت و نهادهای بی‌شماری که بر پیوند مردانه استوارند»؟! واقعاً؟! یه اندیشمند واقعی وجود داره که نهادهای اجتماعی پیچیده رو استوار بر «پیوند مردانه» می‌فهمه؟! خب کی رو بکشم الان؟
تعداد زیادی علامت تعجب چون حال ندارم کلماتم رو ایرانیک و برجسته کنم:
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

"For masterpieces are not single and solitary births; they are the outcome of many years of thinking in common, of thinking by the body of the people, so that the experience of the mass is behind the single voice."
از قلمش در و گوهر می‌ریزه بیرون و تا حالا یه حرف اشتباه هم تو زندگیش نزده، عاشقشم.

نوشته اگر از این بیست تا علامت حداقل پونزده تا رو بیشتر از هم‌سن‌هات داشته باشی احتمالاً ای‌دی‌اچ‌دی بزرگسالان داری. من حداقل هفده تا رو دارم، سه تای دیگه رو مطمئن نبودم. خدا رو شکر دکتر برام ریتالین نوشته. ان‌شاءالله آخر هفته برم بخرم ببینم تاثیر داره یا مثل ویاس به گام می‌ده و هیچ کار مثبتی نمی‌کنه.

فصل ای‌دی‌دی کودکان تموم شد. بسیار تأثیرگذار بود، دیدن این که چطور تشخیص درست زندگی آدم رو از این رو به اون رو می‌کنه. آدم‌های قصه‌ها هر بار تکرار می‌کنن که این که مشکلشون اسم داره چقدر خیالشون رو راحت کرده.
باید بعدش یه کتاب جدیدتر هم راجع به این قضیه بخونم. راجع به تاثیر اینترنت روی به وجود اومدن و تشخیص نورودایورجنس.

“You got sidetracked?”
“Sidetracked?” she said with a big smile. “My whole life is one long sidetrack. I was supposed to marry Arthur, but instead I met Jim, and now we’ve been married for sixteen years.”

"I got lectures all the time on how I didn’t try, but I did try."

وای عاشق کتاب خوندن راجع به مرض روانیم. هی متوجه می‌شم اتفاقات عادی زندگیم علامت بیمارین. الان این کتابه می‌گه زود عصبانی شدنی که مدت‌هاست دارم راجع بهش غر می‌زنم می‌تونه یکی از نشونه‌های رفتارهای تکانشی ای‌دی‌اچ‌دی باشه.
البته در نهایت نمی‌دونم چقدر می‌تونم به روان‌پزشکی اعتماد کنم، ولی همچنان خوندن راجع بهش جالبه.

One of my old girlfriends told me before she left me that I should face it, I’m just a loser. Maybe she’s right, I don’t know.

How do I screw up. I forget. I argue. I postpone. I procrastinate. I get lost. I get mad. I don’t follow through. You name it, I do it. I’ll have this idea, but I won’t be able to find it, like it’s a jumble lost in the closet or something. It’s in there, I know it’s in there, but I just can’t get it out. I want to get it out, I try to get it out, but I can’t.

The influential feminist critic Carolyn Heilbrun put the problem aptly: “Jo reinvented girlhood, but the task of reinventing womanhood was beyond her.”
دوست دارم بدونم جان متسون چطور از انتخاب‌های شک‌برانگیز آلکوت توی جلد دوم دفاع می‌کنه. امیدوارم قانع شم، واقعاً دلم می‌خواد ادامه‌ش رو بخونم و بتونم دوستش داشته باشم.