Burak > Recent Status Updates

Kitaptaki zamir karışıklığı, “biz” ve “onlar”daki belirsizlik açıkçası beni çok yoruyor, başımı ağrıtıyor. Yapardık, ederdik, giderdik, o yaz şunu dinledik, bu kış şuna güldük, şöyle yapılırdı, böyle edilirdi. Yapardık, ederdik’teki yapan eden kim? Yapılır, edilirdi’deki gizli özne kim? Bunlar, hem anlatı sanatı hem de içerik bakımından kitapta sorular oluşturuyor

Yazarın dönüş yolunda ve döndükten sonra İngilizler ve Yunanlılara bakışı ise Ruslardan çok farklı. Rusların bizimle savaşmasını ve esirlik durumunu daha çok savaşın kaçınılmazlıklarından biri olarak gören Ataman, Anadolu’yu işgal etmiş İngilizlere ve Yunanlılara ise kin dolu. Hatta sık sık doğrudan sövgü satırlarına da rastlıyoruz

Şu sayfaya dek kitapla ilgili dikkatimi fazlasıyla çeken bir şey var. 1.dünya savaşında Ruslara esir düşen askerlerimizin esaret altındaki mücadelesini okuduğumuz bu kitapta, üstelik yazar milliyetçi bir Türk olduğu halde, Türkler gibi Ruslar da kendi ağır şartlarında mücadele veren iyi insanlar olarak çizilmiş. Böyle bir konudan şaşırtıcı şekilde ortaya bir barış kitabı çıkmış

Kitabı değerli buldum. Yazarın ele aldıkları genel olarak üzerinde sıkça tartışılan ve yenilik içermeyen meseleler gibi görünse de kitapta sahiden de bu meseleler üzerine farklı bakış açılarıyla önemli tespitler bulunuyor. Kitabın temel meselesinin uluslararası edebiyatın, uluslararası ödüller ve uluslararası şöhreti de kapsayan biçimiyle getirilerinin ve götürülerinin bir değerlen

Benim de sarman bir kedim var. İlgiyle okuyacağım bir kitap olacak

Per Petterson'dan şu ana kadar Knausgaard tadı aldım. Düşünsel ve edebi hiçbir dokunuş olmadan ilginç olmayan hayatların hikaye edilişi.

Dünyada 84 yıl boyunca kim bilir kaç milyar insan yaşıyor. Neden Umberto Eco gibi insanlar bu kadar az çıkıyor ve bu milyarlarca insan arasından bir Umberto Eco’yu ne yapıyor. Kitabın henüz başındayım ve şimdiye dek en çok ilgimi çeken, eski filozoflarda atalara, daha antik olana referans vermek zorunluyken Descartes’tan sonra filozof yeni bir şey söyleyendir anlayışı yerleşti tespiti oldu

Roman kötü değil ama keşke böyle ortalama üstü tarihi romanlar romans kısımlarının olduğu ve olmadığı iki ayrı metin olarak satışa çıkarılsa. Bu mümkün olacak bir şey değil tabii. Romans okurları bile böyle bir durumda kendilerini aşağılanmış hissedecekleri için iki kitabın da satışı önemli ölçüde azalacaktır.

Tarihi romanlardan çekinirim. Tarihi roman denince aklıma genelde melodram türünden edebiyat mertebesine geçemeyen, tarihi yalnız anlamsız bir arka plan olarak içeren, bol diyaloglu, bol güzel kızlı, yakışıklı erkekli kağıt istafları gibi gelir. Ama bu roman şu ana kadar edebiyat sınırlarına dahil edilebilecek gerçek bir “tarihi” roman olarak ilerliyor. Okumaya başladığım için memnunum

Bazı kitaplarda dipnot kısımları hem eserin ana metniyle çok benzer özelliklere hem de en az onun kadar değerli bir içeriğe sahip. Bu kitap da onlardan biri

https://www.facebook.com/167413654956...

Figore söyleşisi

“Güzin abla” sanırım Türkçe çevirinin kör noktası. Muhtemelen her ülkede Güzin Abla tarzının bir benzeri var ama bütün dillerden Türkçeye aktarım ille de Güzin Abla olarak yapılıyor. Bu bir çeviri teorisi sorunu. Ben de kararsızım. Acaba yabancı dildeki özel isimli bir tabir Türkçeye aynı şekilde mi aktarılmalı yoksa kolay anlaşılma adına metnin otantisinden taviz mi verilmeli!?

Beklediğim gibi iyi bir kitap

Çok da yavaş gitmiyorum ama görünen o ki Tomris Hanım'ın kitabı bu seneki reading challenge'ımın canına okudu. Neyse ki değmiyor değil