Saeed > Recent Status Updates

کتاب خیلی خوب میتونه اطلاعات پراکنده آدم درباره تاریخ فلسفه رو جمع بندی و مرتب کنه.

باید اعتراف کنم که بر خلاف چند صفحه اول کتاب که فکر می کردم نویسنده به زور خواسته فلسفه رو تو قالب داستان آموزش بده، الان تا حد زیادی جذب کتاب شدم.

"ملحد (=ابن راوندی*) گفته است: گویا فرشتگانی که خداوند - به زعم شما- برای یاری پیامبر در جنگ بدر فرستاد، شمشیرشان کند بود و یا کم توان بودند که با وجود شمار زیاد و همدستی شان با مسلمانان نتوانستند بیش از هفتاد مرد را به قتل برسانند. بعد از این نیز گفت: این فرشتگان در جنگ احد کجا بودند، آنگاه که پیامبر بین کشته شدگان فزع کنان پنهان می شد؟ پیامبر را چه شده بود که در آن وضعیت، فرشتگان وی را یاری نکردند؟"

*متعلق به قرن3

تا اینجای کار که توضیحات سارتر درباره اصول اگزیستانسیالیسمه خیلی خوب بود. مونده دوتا مصاحبه سارتر.

مهمترین دغدغه نویسنده کتاب، دوستی دوباره مردم دو سرزمینه. مردمی با یک زبان، یک فرهنگ و یک دین.
نویسنده با اعتماد کامل و با حداقل امکانات به مهمانی خوانده و ناخوانده برادرانش رفته و حقا که حق میزبانی رو تمام و کمال ادا کردن.
چه خوب مردمانی هستیم ما جهان سومی های مهمان دوست و چه بد مردمانی هستیم در دشمنی با هم...

نویسنده با یک کوله محتوی لوازم شخصی و یک پیراهن و شلوار و یک شارژر موبایل به افغانستان سفر کرده...
تا الان که خیلی خواندنی بوده این سفرنامه.

"باید مکه را دید و زندگی خالی از آب عرب بدوی شهرنشین شده را، تا دانست که پنج بار وضو گرفتن در روز یعنی چه. این همه احکام طهارت و نجاست ناظر بر چنین کثافتی است که در آن کوچه ها میبینی..."

"مسلم است که سالهای سال پس از این، مراسم حج دایر خواهد بود. چون زیارت است و سیاحت و تجارت و تفنن و تجربه ای؛ برای هر دهاتی که از پای گاو و آبش راه افتاده و هیچ فرصت دیگری برای جهانگردی و تجربه سفر ندارد."

مطالب این کتاب برام حکم گمشده ای رو دارن که خیلی لازمشون داشتم.
شاید اصول اگزیستانسیالیسم همون چیزی باشه که بتونه جامعه ما رو از فروپاشی نجات بده.

و من هیچ شبی چنان بیدار نبوده ام و چنان هشیار به هیچ چی. زیر سقف آن آسمان و آن ابدیت، هر چه شعر از بر داشتم خواندم - به زمزمه ای برای خویش- و هرچه دقیقتر که توانستم در خود نگریستم تا سپیده دمید. و دیدم که تنها "خسی" است و به "میقات" آمده است و نه "کسی" و به "میعاد"ی.

"در سراسر عالم اسلام همه جا پیشینیان را می کوبیم و آثارشان را از روی زمین بر می داریم تا خودمان گل کنیم. و آن وقت از دیگران فقط به آن چه زیر خاک و به اسم گور به ایشان وابسته است دل می بندیم... باید هم اینجورها باشد آخر تو با همه ی حقارتت وقتی گل می کنی که عظمت دیگری را بکوبی. و همین حقارت وقتی ارضا می شود که به گور همان دیگری اشک هم بریزی."

"کسی که می خواهد کتابهایش را وقف صلاح واقعی کشورش کند، اگر اهل توطئه چینی نباشد، به هیچ روی نباید آنها را در داخل آن کشور تالیف کند."

بزرگترین غبن این سالهای بی نمازی از دست دادن صبحها بوده؛ با بویش، با لطافت سرمایش، با رفت و آمد چالاک مردم. پیش از آفتاب که بر می خیزی انگار که پیش از خلقت برخاسته ای. و هر روز شاهد مجدد این تحول روزانه بودن، از تاریکی به روشنایی، از خواب به بیداری. و از سکون به حرکت. و امروز صبح چنان حالی داشتم که به همه سلام می کردم.

پدر و پسر این کتاب (مارتین و جسپر) شخصیتهای عجیب و خاصی هستن ولی خیلی زیاد باهاشون همذات پنداری می کنم :)

یک موضوع جالب و خواندنی در "اعترافات"، ارتباط روسو با خانمها در طول زندگیشه. روسو شیفته زنهاست ولی به قول خودش کاملا اخلاقی زندگی کرده و خیلی خیلی کمتر از یک انسان عادی (در اون زمان و موقعیت) ارتباط جنسی داشته.