Mustafa Kalkan’s Reviews > Yaza Yolculuk > Status Update

bzler onların birbirlerini sevdiklerini biliyorduk, en azından sevgiye çok yakın bir şeyi paylaştıklarını.

sıcak bir yazın son günleri.moda iskelesine vapurlar daha seyrek uğruyor artık.çarşı esnafı lambalarını gittikçe daha erken saatlerde yakıyor.akşam inerken sebzelere serpilen su,yıkanmış taşların buğusuna karışıyor.her yer deniz.yakında kış gelecek. oysa yaz dendi mi hep o adada keskin akasya kokusu,boğaz’da denizli ıhlamur kokusu,arnavut ciğeri,rakı,balık kokusu.ev hiç bir şey kokmuyor.ev yalnızlık demek,kış demek.

son aylarda ya da yıllarda sürekli bir bezginlik içindeydik. hiçbir şey eskisi gibi olamayacakmış gibi, düzelmeyecekmiş gibi, önceleri katlandığımız, sonraları boyun eğdiğimiz şu bezginlik bile aynı kalmayacakmış gibi. konuşmalarımız da umutsuzluk üstüneydi hep. ara sıra bir çıkış yapıyorduk belki ama onun parlaklığı da kapkara gökte bir iz bırakmıyordu tabii. sürüncemedeydik.

"bu kargaşada yolumu bulmayı öğrenmiştim. eski kentin rüzgarını koklayarak dar yollardan geniş caddelere açılmayı. vitrininde sevdiğim bir tabloyu sergileyen tozlu galeriyi bulmayı. sylvia'ya uğramayı."