Vincie’s Reviews > Laat me gaan: Euthanasie bij psychische aandoeningen > Status Update

"[Het is goed dat er een taboe rust op het doden van een ander]. Maar dat taboe is niet absoluut. De meeste mensen accepteren dat er in een oorlog mensen worden gedood, ook nog eens mensen die daar beslist niet om gevraagd hebben. Vergeleken daarmee is toestaan dat iemand die er zelf om smeekt om uit zijn lijden te worden verlost een aanmerkelijk minder grote grensoverschrijding van dat taboe." ~ blz. 128

W.t.f.

Dit boek is zó pro-euthanasie dat letterlijk elk iets wat niet helemaal duidelijk is of tegen pleit meteen onderuit geschopt wordt. Ik vind het daardoor ontzettend naar om te lezen.

"Als het tijdens de dienst mogelijk was, bleef ik naast een stervende patiënt zitten. Ik was er niet bang voor, vond de overgang van een levend persoon naar een dood lichaam fascinerend en heel eenvoudig tegelijkertijd." ~ blz. 42

"Zijn overlijden kwam naar mijn smaak enkele weken te laat, maar hij wilde niet anders, daar was hij duidelijk over geweest tegen zijn echtgenote en de huisarts." ~ blz. 43

Heel naar dit.