Mimi’s Reviews > Azınlığın Zenginliği Hepimizin Çıkarına mıdır? > Status Update

Zenginlerin daha da zenginleşınesinin, varlık ve ge­ lir hiyerarşisinde aşağıda kalanlar şöyle dursun, sırala­ mada kendilerinden hemen sonra gelenlere bile faydası yoktur; varlığın yukarıdan aşağıya yayılacağını söyleyen hayali "merdiven', gittikçe tıkanış bir eleğe ve aşılınamaz bariyere dönüşüyor

Seçnmnlerin diğer kriterleri ve tercihleri ne olursa ol­ sun, secimlerini belirleyen şey diğer etkenlerden ziyade, "ekonomik büyümenin varlığı ya da yokluğudur. Bunun neticesinde, ekonomik büyümenin derecesini yansıttığı söylenen rakamlar iktidara giden yolda adayların seçil­me şanslarının en güvenilir göstergeleridir.

Bizim ulke cidden biricik ve kendine has.

Şu anda midemizi topluca alışverişle ve dizilerle dolduruyoruz. İnsanlarımız izleme işi­ ni televizyon seyrederek ve internette gezinerek yaptığından, statü paranoyası güçleniyor. Reklamlar daha fazlasını iste­memiz icin yem olarak kullanıiyor; açgözlülük hepimize al­tın tepside sunuluyor.

Bahar Candanin da instagram adi elitizmdi cok garip yaaaaa. Ben de ne alaka diyodum. Bu bahar cok zeki aslinda djsjjf

Bu tür "inançsızlık doktrinleri" arasında Dorling şu inanışları sıralıyor: ( 1 ) Elitizm faydalıdır (çünkü tanım gereği, sadece nispeten az sayıda kişjnin sahip olduğu yetenekler geliştirilerek çoğunluğa fayda sağlanabilir);

Eşitsizliğin Be­ deli adlı kitabında ABD'nin> "zenginlerin kapalı kapılar arkasındaki topluluklar halinde yaşadığı, çocuklarını pahalı okullara gönderdiği ve birinci sınıf sağlık hizınet­ lerinden faydalandığı', bir ülkeye dönüştüğü konusunda uyarida bulunuyor. Bu sırada, geri kalanlar ise güvensiz bir dünyada, en iyi ihtiınalle ortalama bir eğitim görerek ve karneyle sağlık hizmeti alarak yaşıyor... Hmmmmmmmmmmmm

1979da Carnegie'de yapılan bir calisma çocuk­ların geleceklerinin kendi akılları, yetenekleri, çabalari ya da hırslarıyla değil, büyük ölçüde sosyal çevreleriyle,doğdukları coğrafi konumla ve ailelerinin toplumda­ki yeriyle belirlendiğini açıkça gözler önüne sermiştir.

dünya nüfusunun yüzde 20'si dünya çapında üretilen tüm mal ve hizmetlerin yüzde 86'sını tüketirken, en yoksul yüzde 20'nin ise sadece yüzde 1.3'ünü tükettiğini belgelemiştir.

Serbest piyasa ekonomisinin temel ahlaki gerekçele­ rinden biri olan "bireysel fayda peşinde koşmanın, ortak faydanın sağlanması için de en iyi mekanizmayı sağlayacağı" söylemi böylece şüphe uyandırmakla kalmayıp tamamen yalanlanmış oluyor.

Hayatta kalmak ve kabul edilebilir bir yaşam sürmek için gerekenlerin gittikçe zor bulunur ve zor ulaşılır olması, bunları tedarik eden­ ler ile terk edilıniş muhtaçlar arasında gırtlak gırtlağa ınücadeleye (ve hatta savaşa) yol açacağından, Rocard ve arkadaşları., eşitsizlik uçurumunun derinleşmesinin başlıca kurbanının demokrasi olacağı konusunda bizi uyarıyor. 😧😧😧😧

2000 yılında yetişkin nüfusun en zen­gin yüzde 1,lik bölümü dünyadaki zenginliklerin yüzde 40'ına sahipken, en zengin yüzde 10luk kısım dünya­ daki toplam malvarlığının yüzde 85'ini elinde bulun­ duruyordu. Söz konusu nüfusun daha fakir olan yarısı küresel varlıkların sadece yüzde 1 'ine sahipti.