ع. ر. افّلا’s Reviews > امریکا > Status Update

کارل پلاکارد را برای بار دوم نخواند، ولی یک بار دیگر دنبال این جمله چشم گرداند: مقدم همه را گرامی می‌داریم.

تازه گرفتم چی شد آقای کافکا :))

جالبه که کافکا می‌تونه من که طرفدار دوآتشه‌اش هستم رو هم دست بندازه و بهم ثابت کنه از ظنّ خودم یارش شده بودم :))

پایان فصل سه و همچنان خیلی خوشم نیومده.

کارل در روزهای نخست به پیانوزدن خود خیلی امید بسته بود و هیچ خجالت نمی‌کشید که دست‌کم پیش از خواب به امکان تأثیرگذاری پیانوزدنش روی مناسبات آمریکایی فکر کند.

چون خیال نداشت از جای خود بحنبد، خیل باربرانی که هر لحظه به تعداد بیشتر از کنارش می‌گذشتند، رفته‌رفته او را تا حاشیهٔ عرشه پس راند.
| در پاراگراف دوم فضا رو به همین سادگی کافکایی کرد!