Domi’s Reviews > Dlaczego nikt nie widzi, że umieram. Historie ofiar przemocy psychicznej > Status Update

Forma narracji jest chaotyczna. Autor przedstawia dziesięciu bohaterów we fragmentach, przeskakując między nimi w cykliczny sposób. Zamiast spójnej opowieści powstaje zbiór urywków w stylu "dopasuj sobie sam", wątki są zbyt krótkie, najważniejsze szczegóły są pominięte, a wątki w żaden sposób nie poparte psychologiczną wiedzą.