Cem’s Reviews > Rusya Günlüğü > Status Update

Yazar Steinbeck ve fotoğrafçı Capa'nın Rusya seyahatine çıkmasına sebep olan durum günümüzden pek de farklı değilmiş açıkçası: Haberler yüzünden değil, haberlerin sunuluş biçiminden, oturduğu yerden ajansların geçtiği bültenleri okuyup kendi aklındaki kalıplara uyacak şekilde yeniden düzenleyip yorumlu haberlerin servis edilmesinden rahatsızlarmış. Özellikle radyo ve gazetelerde Rusya hakkında ortaya konan saçma sapan hurafeler karşısında gidip kendi gözümüzle görelim düşüncesi oluşmuş.

İnsanlar orada nasıl giyinir, yemeklerde ne yerler, nelerden konuşurlar, dans edip şarkı söylerler mi, ne okurlar, nasıl sevişirler, nasıl ölürler...Bunun gibi günlük yaşamda sıradan uğraşlara odaklanıp Rus halkına ulaşmak istemişler. Önsözde daha seyahate çıkmadan önyargılı tepkiler, öğütler, vazgeçirmeler o kadar tanıdık ki, gülümseyerek okudum. Vize işlemleri halledildikten ve gerekli izinler alındıktan sonra seyahatin daha ilk haftasında bambaşka bir dünya ile karşılaşıyor iki gezgin. Tam da Ekim Devrimi'nin 30.yıl törenleri hazırlıklarına denk geliyor 1947 yılındaki bu Rusya seyahati. Steinbeck'in tanıştığı kişiler ve tuhaf olaylar karşısındaki esprili dili kitabı soluksuz okutturuyor.

Gördüklerinden memnun mu?
Steinbeck'in köpeğiyle yaptığı Amerika seyahatini okumuştum. Hayal kırıklığı yaşamıştı. Amerika'da düzgün adama rastlamamıştı.
Sanırım yine hayal kırıklığı yaşayacak. O vakitler Ruslar bile Rusya için güzel sözler etmiyordu.

Daha seyahatin başındalar, Moskova'dan çıkamadılar. Yanlarına verilen tercüman genç ve güzel kız Svetlana ( Sweet Lana şeklinde lakap takıyorlar) son derece katı ahlakçı, 1900ler başındaki görüşleri savunuyor mesela. Gençlik bu şekilde diyor. Sanatta dekadan anlayıştan tiksiniyorlarmış. Devletlerine çok bağlı, liderlerinin asla hata yapmayacağına inanıyorlar. Şehirde her şey karneye bağlı. Savaşın izleri, hasarlı binalarda, bomba çukurlarında belli oluyor. Şehirli kadınlar sade giyiniyor, erkeklerin çoğu üniformalı çünkü giyecek kıyafetleri yok. Belli kişiler dışında halkla temas edemediler henüz. Ruslar orada yaşayan yabancılarla görüşmek istemiyor, çünkü dikkat çekmek istemiyorlar. Otellerde veya kendi aralarında toplanıp vakit öldürüyor yabancılar ve Moskova dışına çıkmaları yasakmış; ancak özel izinle ayrılabiliyorlar şehirden. Bakalım bizimkilere izin çıkarsa yerel halkla nasıl anlaşacaklar, merak içindeyim.

Çok güzel. Takipteyim.

🙂👍

Kafilede tanıdık sima yok mu? Camus, Sartre gibi, Marques'in olması lazım.

Şimdilik yok.

Okurken o yıllara gittim geldim Cem, bekliyoruz devamını 😉

😊