Estera’s Reviews > Miasto mosiądzu > Status Update

nie rozumiem, dzamszid tez jest nahidem? tak czy siak, damn

“nahri zawsze usmiechala sie do ofiar swoich przekretow”
hell yeah

“wielki strazniku, wzywam cie. darajawahuszu e-afszinie, przybadz do mnie - wyszeptala lamiacym sie glosem.”

stop.

“zabiles darajawahusza na jej oczach, alizajdzie. trzeba bylo trzech zolnierzy, zeby odciagnac ja id popiolow, kopiaca i wrzeszczaca. ugryzla jednego z nich tak dotkliwie, ze potrzebowal szwow. - ojciec pokrecil glowa. - cokolwiek miedzy wami bylo, przepadlo. jesli nie uwazala nas dotad za wrogow, teraz juz na pewno tak jest.”

ej brak mi slow

“nie potrafie”

🫠

“sklamalbym, twierdzac, ze moje czolo nie dotknelo dywanu modlitewnego szybciej niz glowa najbardziej fanatycznego z szejkow.”

DAMN

co

“nigdy nie bedzie dosc. niszcza wszystko. zamordowli moja rodzine, moich przywodcow. wypatrzoszyli moj rod - glos mu sie zalamal. - a po wszystkim, po zdobyciu dewabadu, po tym, jak zrobili ze mnie potwora, chca jeszcze c i e b i e?”

DAMN ja nie wiem co sie dziejec, raz wyzywam dare a raz mi go cholernie szkoda. tak nagle jego jest glebsza. jest troche jak altan, tyle ze wiem o nim jeszcze mniej.

“nie jestes beznadziejna - oznajmil. - jestes moja przyjaciolka.” ok ali masz punkt

ten rozdzial byl tak dobryyy. chyba moj ulubiony z calej ksiazki jak na razie. klotnia nahri i nisrin niesamowicie pokazala roznice w ich przekonaniach i pozwolila lepiej na nie spojrzec. kocham nahri i ciesze sie, ze nie zarracila siebie przez pobyt w dewabadzie. you go girl, i get you