اگر چیزها با از بین رفتنشان ما را هم با خودشان می بردند با همه این که به نظرمان زشت و بدند دستکم شاعرانه می مردیم. توی زندگی برای این که آدم بتواند از خودش دفاع کند سدهای. لازم است ده برابر از دیواره های کانال پاناما بلندتر،با آبگیرهای نامرئی. خاطره های قدیمی سمج اند.... اما شکننده هم هستند،ظریفند.... فرسایش گذشتِ زمان غم انگیز است ،گه است،زشت است... من هم خوش قلب بودم.اما زندگی مسئله اش قلب نیست.... نفرت چنان عمیقی که در هر حال ازش چیزی همه جا باقی می ماند.مثل شیره ای آن قدر روی زمین پخش می شود که همه چیز را زهرآگین می کند،آن قپر که دیگر چیزی نمی روید غیر از رذالت،میان مرده ها،میان آدم ها. جدا عجب وضعی است وقتی که تنها جاهایی که برای نفس کشیدن آدم مانده یکی از یکی هولناک تر شده.... مهم نیست که آدم بداند حق با اوست یا نه... واقعا اهمیتی ندارد.چیزی که مهم است این است که کاری کند که هر کسی دلش نخواهد توی کارش دخالت کند... بقیه ش هر چه هست مهمل است.
توی زندگی برای این که آدم بتواند از خودش دفاع کند سدهای. لازم است ده برابر از دیواره های کانال پاناما بلندتر،با آبگیرهای نامرئی.
خاطره های قدیمی سمج اند.... اما شکننده هم هستند،ظریفند....
فرسایش گذشتِ زمان غم انگیز است ،گه است،زشت است...
من هم خوش قلب بودم.اما زندگی مسئله اش قلب نیست....
نفرت چنان عمیقی که در هر حال ازش چیزی همه جا باقی می ماند.مثل شیره ای آن قدر روی زمین پخش می شود که همه چیز را زهرآگین می کند،آن قپر که دیگر چیزی نمی روید غیر از رذالت،میان مرده ها،میان آدم ها.
جدا عجب وضعی است وقتی که تنها جاهایی که برای نفس کشیدن آدم مانده یکی از یکی هولناک تر شده....
مهم نیست که آدم بداند حق با اوست یا نه... واقعا اهمیتی ندارد.چیزی که مهم است این است که کاری کند که هر کسی دلش نخواهد توی کارش دخالت کند... بقیه ش هر چه هست مهمل است.