Iman Vaezi’s Reviews > انسان خداگونه: تاریخ مختصر آینده > Status Update

هدف پزشکیِ قرن بیستم درمان بیماری بود؛ درمان پروژه‌ای مساوات طلبانه است که سعی می‌کند سلامت انسانی که به زیر معیار استاندارد رفته است را بهبود بخشد تا دوباره به استاندارد برگردد. هدفی که پزشکیِ قرن بیست و یکم روز به روز بیشتر دنبال می‌کند ارتقا دادن سلامت است؛ یعنی اندیشه استانداردی فراگیر برای همگان را رد می‌کند و به دنبال برتری بخشیدن به تعدادی از افراد (خواص) است

هر یک از ما نظامی پیچیده داریم که بیشتر تجربه‌هایمان را دور می‌ریزد و فقط چند نمونه دستچین شده نگه می‌دارد و با قطعاتی از فیلم‌هایی که دیده‌ایم، کتاب‌هایی که خوانده‌ایم و حرف‌هایی که شنیده‌ایم و رویاهایی که خود در سر پرورانده‌ایم ترکیبشان می‌کند و از دل تمام این خرت و پرت‌ها داستانِ به ظاهر منسجمی بهم می‌بافد در این باره که من کی‌ام و ار کجا آمده‌ام و به کجا می‌روم

زمانی که توانایی‌های کامل مهندسی ژنتیک و هوش مصنوعی برملا شود احتمالا لیبرالیسم و دموکراسی و بازار آزاد به اندازه چاقوهای تیغه چخماقی و نوار کاست و کمونیسم کهنه و منسوخ می‌شوند

اگر همه جهان معطوف به تجربه انسان است، زمانی که تجربه انسان به کالای مرغوب دیگری بدل شود که ذاتا هیچ تفاوتی با دیگر اقلام موجود در فروشگاه‌ها ندارد، چه رخ می‌دهد؟

چهره اومانیسم:
اخلاق: اگر حس خوبی دارد انجام بده
سیاست: رای دهنده بهتر از همه می‌داند
اقتصاد: همیشه حق با مشتری است
هنر: زیبایی در نگاه بیننده است
آموزش و پرورش اومانیستی: خودت فکر کن و نظربده
نیچه راست میگفت، خدا مرده است. ما بازیگران نمایش الهی نیستیم و کسی مراقب ما و اعمالمان نیست. به باور اومانیسم انسانها باید از دل تجربه‌های درونی‌شان نه تنها معنای زندگی بلکه معنای کل هستی را هم بیرون بکشند

جمع بندی تا اینجا: انسان خردمند به این علت بر جهان حاکم است که تنها اوست پدیدآورنده شبکه معنایی بین الاذهانی؛ نه به سبب اینکه جوهری (روح) خاص دارد یا خدا مقرر کرده (اشرف مخلوقات)

پ.ن.: طبقات ممتاز می‌دانستند برای دفاع از منافع مشترکشان چطور با یکدیگر همکاری کنند. بخش زیادی از تلاش خواص معطوف بود به حصول اطمینان از این که عموم مردم هرگز همکاری را نیاموزند

برخی نظام‌های پیچیده مثل آب و هوا به پیش‌بینی‌های ما کاری ندارد؛ اما فرایند تحول بشر به پیش‌بینی‌های ما واکنش نشان می‌دهد. معمای لاینحل آگاهی تاریخی در همین است: دانشی که رفتار را تغییر ندهد بی‌فایده است. اما دانشی که رفتار را دگرگون می‌کند، به سرعت بی اثر می‌شوند. هر چه اطلاعات بیشتری داشته باشیم، تاریخ مسیرش را سریعتر تغییر می‌دهد و دانش ما سریعتر کهنه و منسوخ می‌شود

قحطی، بیماری‌های همه‌گیر و جنگ دشمن اصلی انسان بودند، اما دیگر نیازی به استغاثه به درگاه هیچ قدیسی نداریم تا از شر آنها نجاتمان دهد، از نیروی مهارنشدنی به چالشی قابل کنترل در آمده‌اند. ادیان به جای تقدیس خود زندگی همواره مافوق هستی را مقدس می‌شمردند و با مرگ کاملا کنار می‌آمدند. اما پروژه قرن 21 انسان، نبرد برای دستیابی به جوانی جاودان و در کنار آن تضمین خوشبختی در جهان و بازطراحی خودش برای بهره بردن از لذت مدام است