Byemme’s Reviews > Un vento que pasa > Status Update

«Sempre buscamos explicacións que tranquilicen o propio ánimo, antes que outro ningún, ou que nos soseguen a conciencia. Sempre atopamos xustificacións que validen o noso propio proceder e dean sentido a unha existencia que case nunca adoita telo; á fin e ao cabo a vida é unha paixón inútil que,bse algún destino ten, é precisamente o da vellez, cando xa nin a paixón engadida nos ocupa durante o tempo que nos resta.»

«Era coma se de súpeto o silencio se fixese patente, coma se unha vibración inaudible, pero certa, ocupase as estancias, invadíndoas, enchéndoas dunha señardade tan estraña e afastada como a miña propia infancia, que fora cobrando vida ata afogarme, pois enchera a sala de estar non tiña visos de irse.»

«... convencido como estaba, e como sigo estando, de quen menos ama non hai de ser o que máis sufra.»

«Como se torce a vontade allea cando esta é determinada e firme? Confeso non ter idea, polo menos se pretende logralo con métodos civilizados.»

«Para aliviarse do seu cambio interpretaba o impaciente xesto como dirixido cara aos vivos a fin de que soubesen, aqueles que non o souberon ou aqueloutros que o esqueceran, que alguén seguía baixo terra esperando o descanso que a historia non lle concedía.»

«...era así como lembraba os brazos do seu pai. Lembrábao detrás da reixa dun cárcere, cando el aínda se estreaba nos primeiros días da súa infancia. As evocacións bélicas, cando queren ser poéticas, teñen estas cousas.»

«O vento que pasa, é dicir, o vento da historia, é así de ventolán. Entálase nunha dirección e mantense nela. Faino ata que se produce unha encalmada para, despois, e de inmediato, sen previo aviso, ou tan só cuns tenues indicios que só os máis avezados perciben, regresar ao rumbo oposto. Iso manca e desespera, entristece e só permite que se salve quen saiba navegar a vela. Son os menos.»