Cheeman Validi’s Reviews > سومین پلیس > Status Update

"گروهبان پرسید: هیچوقت توی زندگیت از طرف راست سوار دروچرخه نشدی؟
نه.
چرا؟
نمیدونم. هیچوفت بهش فکر نکردم.
بزرگوارانه به من خندید.
این یه مسئله غیرقابل حله. یه معما با نیروهای بالقوه ی درک نشدنی.



ینی مغزم قشنگ تَرَک برداشته از این همه نبوغِ نویسنده جان:)

تئوری اتمی"
گروهبان:
نتیجه قطعی این اتفاق اینه که به خاطرتبادلات اتمی بین انسان ودوچرخه,هویت آدمهای این منطقه که بیشترعمرشون رو روی دوچرخه های آهنی سپری میکنن باهوبت دوچرخه هاشون ترکیب میشه.اگه بدونی که چه تعدادازمردم این منطقه نیم انسان هستن و نیم دوچرخه ازتعجب شاخ در میاری.صدایی حاکی از حیرت ازدهانم خارج شد که بیشترشبیه صدای پنچرشدن یک لاستیک بود.باهم باور نمی کنی اگه بفهمی چنتا از دوچرخه ها نیمه انسان هستن ".
:)

"ولی چه کسی آن کلمات را بر زبان آورده بود؟ از کلمات نترسیدم.آن صدا به وضوح قابل شنیدن بود، طنین ترسناک سرفه ی پیرمرد را نداشت.از اعماق وجودم بر می خاست، از روحم. قبل از این اصلن باور نداشتم که روح دارم ولی آن لحظه می دانستم که دارم.هچنین می دانستم روحم مهربان است. و
سالها از من پیرتر و خیرم را می خواهد. برای راحتی کار اسمش را گذاشتم جو. وقتی فهمیدم تنها نیستم کمی دلگرم شدم. جو داشت به دادم می رسید."