Mattijs Deraedt’s Reviews > De slechtvalk > Status Update

"Ik herinner me de slechtvalken van die winterse heuvels. Ze zaten op de golvende kalksteenmuren, die glansden in het zich verdiepende duister en die nog lang naglommen wanneer het op de velden al donker was, alsof diep in hun honingkleurige steen de schemering als een kaars langzaam doofde." (p. 144)