Mansoor’s Reviews > Art in the Light of Conscience: Eight Essays on Poetry > Status Update

هر صدایی که نماینده‌ی حکمت و طبیعت باشد، به گوش جان من می‌نشیند

به گمانم وقت‌هایی که مشغول نوشتن نبود در رنج و عذاب بود (و البته هیچ‌وقت مشغول نوشتن نبود، چون مثلا هر سه ماه یک شعر می‌نوشت). بدون شعر، نه نشستن به مذاق مندلشتام خوش می‌آمد، نه قدم زدن، نه زیستن در این جهان

با ظهور هر نوع نوگرایی دو گروه سر برمی‌آورند: مرتجع‌ها که می‌خواهند به عقب برگردند و نوپرست‌ها که می‌خواهند همه چیز را نو کنند؛ یکی بدتر از دیگری