Darkmond’s Reviews > Kinopassana > Status Update

Filmy Kinopassana:
Witaj w klubie (dallas buyers club) p.126
Philadelphia p.130
Płynące wieżowce p.130
Intymność p.169
Pianistka p.169
Tańcząc w ciemnościach p.169
Goło ale wesoło p.169
W czym mamy Problem? (Serial Mom) '94 p.247
A Statek Płynie '83 p.247
Kabaret '72 p.247
Zbrodnie Namiętności '84 p.247
Fotograf p.170
Jeziorak p.170
Powstanie Warszawskie p.181
Miasto 44 p.187

Filmy Kinopassana:
Okręt p.31
Hair '79 p.52
Johnny english p.61
Wariatki (beaches) p.67
Salo p.71
Wielka cisza '05 p.80
Wujek boonmee p.83
Jazz singer p.92
Królowa krystyna p.99
Błękitny ptak p.105
Cyganeria p.105
Camilla p.105
Duch opery p.105
Bulwar zachodzącego słońca p.106
Kolacja o ósmej p.108
Foolish Wives p.111
Pocałunek p.111
Belfegor p.115
Nimfomanka p.116
Requiem dla snu p.126

(...) Może wtedy przestaniemy mieć obawy, że komputery zajmą miejsce aktorów-ludzi, bo... sami je zajmiemy?" 210/214/215

(...) A może czas już na Wielką Reformę Kina? Kto wie - może kino przyszłości nas zaskoczy i sprawi, że sami staniemy się aktorami grającymi w oglądanych przez nas filmach. Porzucimy bierną postawę rozwalonego w fotelu wcinacza popcornu i zostaniemy zmuszeni do ekstremalnego wysiłku fizycznego i emocjonalnego, stwarzając globalną sieć nadmarionet posługujących się naszymi reakcjami i posiadającymi nasze cechy? (...)

"Głęboko wierzę, że przyszłością kina są właśnie nadmarionety, czyli wirtualni aktorzy ulepieni z pracy żywych ludzi i komputerów (którymi sterują przecież także żywi ludzie), uwolnieni od ograniczeń, którymi są ich prywatne poglądy polityczne, religijne, obyczajowe, a także słabości ich charakterów. Z punktu widzenia filmu są one przecież zupełnie nieistotne. (...)

(...) Zastanawiam się, dlaczego w naszym kraju Karajanowi się upiekło, a Marice Rökk i Zarah Leander - nie? Czyżbyśmy kobietom nie potrafili wybaczyć tego, co wybaczamy mężczyznom?"
201-204

"Czasami amatorom starego kina opowiadam o Marice Rökk i słuchają mnie wtedy z otwartymi ustami. Chcieliby ją poznać. A ja sobie myślę: Właściwie dlaczego nie? Czy talent i sztuka nie powinny być oddzielone od historii? Czyż nie stało się tak na przykład w przypadku innego protegowanego Adolfa Hitlera - wielkiego dyrygenta Herberta von Karajana? (...)

Zarah Leander

Marika Rökk

(...) Dlatego właśnie te efektownie sfilmowane tortury nie zrobiły na mnie wrażenia. Poczułem się za to atakowany przez mechaniczną pięść wysuwającą się z ekranu na komercyjnej sprężynie."