Kaaveh’s Reviews > هنرهای عقل: چهار رساله کهن دائویی > Status Update

رها باش، چون آفتاب و ماهتاب، بی‌خویشتن؛
آنکه بی‌تعلق است، از کار و بار جهان نگران نیست،
آنکه جاه‌طلب است، از ده هزار موجود در امان نیست.

"آفتاب بر اوج می‌رود و سپس، سوی حضیض می‌گراید،
ماهتاب بدر می‌شود و سپس، در محاق می‌افتد.
هرچه اوج گیرد، به حضیض گراید،
و هرچه تمام گردد، در محاق افتد.
و هرچه کلان گردد، سوی نابودی رود.
کیست که از سرمشق قرار دادن نظم آسمان و زمین
خود را بی‌خود تواند کرد؟"

"و گفته‌اند: کارها چون کامل گردد، از میان خواهد رفت.
نام [و آوازه] چون کامل گردد، از میان خواهد رفت."

"در پی اسب مدو،
بگذار از پا بیفتد.
در پی پرنده مپر،
بگذار از بال‌زدن بایستد."