Avdal’s Reviews > پیکر فرهاد > Status Update

نه. دیگر نمی خواستم.
هیچ کدام از آن چشم‌ها را نمیخواستم. چشم‌هایی که مثل چشم‌های گوسفند روی پیشخوان کله پاچه فروشی زل میزد و آدم را از زندگی سیر می‌کرد. چشم‌هایی که از معنا تهی بود، فقط مثل شیشه های بدلی برق می‌زد. هر کدام به رنگی مثل چراغ‌های شهر در شب که نمی‌دانی کدام سو مال کدام خانه است. کجا عشق می‌ورزند و کجا آدم میکشند؟