دانیال بهزادی’s Reviews > من روبوت > Status Update

اگر تا پیش از این داستان، آسیموف به تبیین و تثبیت قوانین سه‌گانه رباتیک می‌پرداخت، در روبوت کوچولوی گم‌شده به بازی کردن با این قوانین می‌پردازه و از همون اصلی‌ترین قانون، یعنی قانون نخست شروع می‌کنه. ما در این داستان با ربات‌هایی مواجهیم که قانون نخست در مغز اون‌ها کمی دستکاری شده و همین امر، موجب بحران می‌شه.

در داستان قرار، باز هم یک نمونه از دستکاری عمدی نتیجه قانون نخست رو شاهدیم. این بار به وسیله فریب دادن و منحرف کردن مغز پوزیترونی بدون دستکاری.

‫دلیل، ادامه‌ای بر چرخشه و سعی می‌کنه پرسش‌های فلسفی انسان رو در دنیای ربات‌ها شبیه‌سازی کنه. مسايلی مثل منشأ وجود و تفکّر. در ادامه داستان به هجویه‌ای از عرفان تبدیل می‌شه و به نظر من آسیموف یک مقدار زیاده‌روی می‌کنه در این هجو، به طوری که بیش تر شبیه به تمسخر می‌شه. درکل ایده‌های زیبایی توش هست و مي‌شه از خوندنش لذّت برد.

چرخش، داستانیه در باره قوانین سه‌گانه رباتیک آسیموف و برهم کنش اون‌ها با یکدیگر. با توصیف‌هایی که آسیموف در این داستان آورده می‌شه فهمید که قوانین در نظر آسیموف به مثابه یک سامانه واپایشیه که ضرایب متغیرهای اون بر اساس عواملی چون هزینه ساخت روبات و... قابل تغییر هستند.

رابی، نخستین داستان این مجموعه در هم تنیده، همون طور که آسیموف درش استاده و در مرد دوقرنی هم دیده بودیم، داستانی احساسیه در مورد رابطه کودکان با روبات‌ها.. گرچه به دلیل رخ دادن وقایع در پیش از ۱۹۹۸،اون روبات حتا قادر به گفتار هم نباشه