Sarah’s Reviews > وقتی ما مردگان سر برداریم > Status Update

📚روبک: سال‌هاست منتظرت بودم، البته خودم هم نمی‌دونستم.
ایرنا: من نمی‌تونستم بیام پیشت آرنلد. من تو گور خوابیده بودم، خوابی عمیق و طولانی، پر از رؤیا.
روبک: ولی حالا تو بیداری ایرنا.
ایرنا: (سرش را به علامت نفی تکان می‌دهد.) هنوز خوابی عمیق روی چشم‌هام سنگینی می‌کنه.
روبک: سپیده سر می‌زنه... و خورشید برای هردوی ما می‌درخشه، خواهی دید.
ایرنا: این رو هیچ‌وقت باور نکن!

📚روبک: تو هیچ نمی‌فهمی تو ذهن یک هنرمند چی می‌گذره.
مایا: خدای بزرگ، من حتی نمی‌دونم توی ذهن خودم چه خبره.📚

📚روبک: (با خشمی ناگهانی) ولی می‌دونی وحشت‌بارتر از همه چیه؟ می‌تونی حدس بزنی؟
مایا: (در چالش آرام با او) آره، اینه که خودت رو اسیر من کرده‌ی... تمام عمر!
روبک: من البته این‌طور بی‌رحمانه نمی‌گفتم.
مایا: این چیزی از بی‌رحمانه بودن منظورت کم نمی‌کنه.📚

📚مایا: خب مطمئنم که تو می‌شناختیش... خیلی هم خوب می‌شناختیش... خیلی پیش‌تر از این‌که با من آشنا بشی.
روبک: و خیلی پیش‌تر از این‌که با تو آشنا بشم... اون رو فراموش کرده بودم.
مایا: (می‌نشیند.) تو به این آسونی آدم‌ها رو فراموش می‌کنی روبک؟
روبک: (با تندی) آره، خیلی آسون. (با خشونت) اگه بخوام.📚

الِکی می‌گه‌.

📚من روحم رو به تو بخشیده‌م... زنده و جوان؛ و از اون به بعد پوچ و تهی شده‌م... بی‌روح. (خیره به او می‌نگرد.) برای همین بود که مُردم آرنلد.📚

📚میهمانی‌ها اغلب شبیه زندگی‌اند؛ مردم تا هنگام خداحافظی متوجه هم نمی‌شوند.📚