Zahra’s Reviews > یادداشت‌های یک دیوانه > Status Update

تا به حال چیزی از گوگول نخونده بودم.《یادداشت‌های یک دیوانه》، 《بولوار نیفسکی》 و 《دماغ》 رو توی این سه روز خوندم و همین سه داستان کوتاه برای درک اون همه ستایشی که ازش شده کافی بود. واقعا عجیبه که چطوری این داستان‌های ساده این قدر بکر هستن و خوندنشون احساسات رو برمی‌انگیزه، این برانگیختن به سبک گوگول یه فرمول داره اون هم اول سرگرمی و بعد غمه، مثل خود زندگی. داستان اول من رو یاد 《همزاد》 از داستایوفسکی می‌ندازه.