Luc’s Reviews > De eenzaamheid van de priemgetallen > Status Update

“Het hele huis, inclusief de muren, ademde levensvreugde, iets waar hij niet aan gewend was. Hij dacht aan zijn eigen flat, waar het zo gemakkelijk was om simpelweg te beslissen niet te bestaan.”

“Hij deed zijn mond open om te antwoorden dat je speciaal voelen de ergste kooi is die je om je heen kunt bouwen, maar hij zei niets.”

“De middelbareschooljaren waren een open wond geweest die (…) zo diep leek dat hij nooit meer zou kunnen helen. Ze waren er met ingehouden adem doorgekomen: hij door de wereld af te wijzen, zij door zich door de wereld afgewezen te voelen, en ze hadden gemerkt dat dat niet veel verschil maakte.”