Mansoor’s Reviews > صحرای محشر > Status Update

چنان مضامین آب‌نکشیده و لغزهای ناشنیده و مضامین و متلک‌های نوبر و نایابی بارشان می‌کردند که تنها شاید حلال‌زاده‌ای که آب زاینده‌رود را خورده باشد از عهده‌ی فهم و ترجمه‌ی آن برآید

یک نفر از آن قزوینی‌های شیرخشت‌مزاجی که در عالم ساده‌پرستی حکم گاو پیشانی‌سفید را پیدا کرده‌اند به چشم خود دیدم که غلمان نتراشیده و نخراشیده‌ی ازخودنره‌خرتری را سراغ کرده و عالم آشکار دل به او سپرده است و در کمال بی‌پروایی به صدای بلند صلای عشق داده

خود ملائکه هم گرچه در ظاهر خیلی جانماز آب می‌کشیدند، ولی آن‌ها هم بلاشک یک چیزی‌شان می‌شد و واضح بود که دلشان می‌شنگد و سر و گوششان می‌جنبد. با همین چشم‌های باباقوری خودم یک نفر از معاریف آن‌ها را دیدم که چشم را به یک دخترک ارمنی معلوم‌الحال دوخته بود که الحق در حسن و جمال دست‌کمی از حوری‌ها نداشت و از اشارات چشم و ابرویش معلوم بود که از آن کلک‌هایی است که زبانم لال در عالم لوندی تا و لنگه ندارد و از ترس این‌که مبادا آفتاب به تن و بدن نازنین آن ماهرو بیفتد بال خود را چترآسا بر سر او انداخته بود و از آن آه‌های جانسوزی که از ته دلش بیرون می‌آمد معلوم بود که گلویش سخت گیر کرده است. بیچاره همان‌جا خشکش زده بود و انگشت‌به‌دهان زیر لب زمزمه می‌کرد
گر چنین حور در بهشت آید
همه حوران شوند غلمانش