Józef Mackiewicz > Quotes

“„Pocisk runął w to właśnie miejsce i zasłonił je w strasznym huku, wulkanem torfu i kłakami darni! Zabił trzysta komarów, dwie myszy polne, dwie glisty, tuzin czarnych żuczków, Michała Łukaszewicza, szeregowca 105-go Orenburskiego pułku piechoty, oraz sikorkę czarnogłówkę, którą strącił wybuchem z gałązki pobliskiej brzózki. Łukaszewiczowi odłamek nie strzaskał nawet czaszki, ledwo wyłamał nasadę nosa, wbił się przez lewe oko wprost w mózg i ostrymi kantami rozpalonego żelaza rozszarpał wszystko, co było wewnątrz głowy. Padając w trawę, ostatnim skurczem palców rozdusił żywą jeszcze biedronkę. Zginęli wszyscy.”
― Józef Mackiewicz, Sprawa pułkownika Miasojedowa

“„Jedna z bomb wygięła i w klatce szympansa kraty, ale w ten sposób, że zdołał się przez nie przecisnąć na zewnątrz i poprzez ogrodzenie zoo na ulicę. [...] zachowywał się tak jak człowiek. [...] biegł na oślep. Gdy odłamek bomby urwał mu dłoń lewej ręki, trzymał okrwawiony kikut prawą i biegnąc na dwóch nogach krzyczał jak dziecko. Wpadł na tlejący asfalt, skakał po nim jak człowiek, zapalił się, upadł, skręcił w sobie i zwęglił.”
― Józef Mackiewicz, Sprawa pułkownika Miasojedowa

“„Tylko twarz Konstantego Trofimowa nie zdradzała ani zdumienia, ani podziwu. Posiniała, spuchła w wodzie. Nieruchome źrenice patrzyły przez cały dzień i pół następnego, prosto w niebo. Po południu wrony wykłuły mu je. […] Dawno opustoszały, po wycofaniu, okopy. W roztopach wiosennych trup nadął się, rozłożył i jak sina cuchnąca bania wypłynął wreszcie niedaleko [...]”
― Józef Mackiewicz, Sprawa pułkownika Miasojedowa

“P. Bóg, z wyższych rzeczy przyczyn, odjął ludziom właściwą bydlakom nieomylność instynktu, obdarzając ich w zamian omylnością sądu.”
― Józef Mackiewicz, Bulbin z jednosielca. Opowiadania i artykuły z lat 1922–1936

“Idea Wielkiego Księstwa Litewskiego przestała być aktualna z chwilą, gdy odpowiedzialność za dzieje tych terenów przestała ponosić szlachta. - Dlaczego? - Dlatego właśnie, że jedynie szlachta stanowiła tę spójnię łączącą dalekie, rozległe tereny Wielkiego Księstwa. Spójni tej nie stało - idea Wielkiego Księstwa została pogrzebana. Jeszcze pod jarzmem carskim mógł powiedzieć Mickiewicz: "Litwo, Ojczyzno moja", rozumiejąc pod słowem "ojczyzna" zarówno dalekie lasy Mińszczyzny, jak pola Żmudzi, a to tylko dlatego, że był szlachcicem.”
― Józef Mackiewicz, Bulbin z jednosielca. Opowiadania i artykuły z lat 1922–1936

“Tej Litwy, którą Mickiewicz uważał za swoją ojczyznę, dziś nie ma, a było to właśnie Wielkie Księstwo Litewskie. W pojęciu prawno-międzynarodowym za czasów Mickiewicza ono nie istniało - bo było pod zaborem carskiej Rosji, nie istniało ono tak samo do ostatnich lat przed
wojną, ale, ponieważ treść jego stanowiła szlachta, więc żyło, choć w niewoli. Dziś także Wielkie Księstwo Litewskie przecinają trzy granice, ale ono już nie żyje, bo treścią tych terenów nie jest szlachta.”
― Józef Mackiewicz, Bulbin z jednosielca. Opowiadania i artykuły z lat 1922–1936