George Seferis > Quotes

“Don't ask me who's influenced me. A lion is made up of all the lambs he's digested, and I've been reading all my life.”
― Giorgos Seferis

“My old friend, what are you looking for?
After years abroad you’ve come back
with images you’ve nourished
under foreign skies
far from you own country.’

‘I’m looking for my old garden;
the trees come to my waist
and the hills resemble terraces
yet as a child
I used to play on the grass
under great shadows
and I would run for hours
breathless over the slopes.’

‘My old friend, rest,
you’ll get used to it little by little;
together we will climb
the paths you once knew,
we will sit together
under the plane trees’ dome.
They’ll come back to you little by little,
your garden and your slopes.’

‘I’m looking for my old house,
the tall windows
darkened by ivy;
I’m looking for the ancient column
known to sailors.
How can I get into this coop?
The roof comes to my shoulders
and however far I look
I see men on their knees
as though saying their prayers.’

‘My old friend, don’t you hear me?
You’ll get used to it little by little.
Your house is the one you see
and soon friends and relatives
will come knocking at the door
to welcome you back tenderly.’

‘Why is your voice so distant?
Raise your head a little
so that I understand you.
As you speak you grow
gradually smaller
as though you’re sinking into the ground.’

‘My old friend, stop a moment and think:
you’ll get used to it little by little.
Your nostalgia has created
a non-existent country, with laws
alien to earth and man.’

‘Now I can’t hear a sound.
My last friend has sunk.
Strange how from time to time
they level everything down.
Here a thousand scythe-bearing chariots go past
and mow everything down”
― George Seferis

“And a soul
if it is to know itself
must look
into its own soul:
the stranger and enemy, we've seen him in the mirror.”
― George Seferis

“Είτε βραδιάζει
είτε φέγγει
μένει λευκό
το γιασεμί.”
― George Seferis

“To say what you want to say, you must create another language and nourish it for years with what you have loved, with what you have lost, with what you will never find again.”
― George Seferis

“Every man of action has a strong dose of egoism, pride, hardness, and cunning. But all those things will be regarded as high qualities if he can make them the means to achieve great ends.”
― Giorgos Seferis

“Σε κοίταζα μ'όλο το φως και το σκοτάδι που έχω"
Γ.Σεφέρης”
― Giorgos Seferis

“In our gradually shrinking world, everyone is in need of all the others. We must look for man wherever we can find him. When on his way to Thebes Oedipus encountered the Sphinx, his answer to its riddle was: «Man». That simple word destroyed the monster. We have many monsters to destroy. Let us think of the answer of Oedipus.”
― Giorgos Seferis

“I watched you with all the light and darkness I have"
Giorgos Seferis”
― Giorgos Seferis

“Old friend, what are you looking for?
After those many years abroad you come
With images you tended
Under Foreign Skies
Far away from your own land.”
― George Seferis

“The first thing God made is love
then comes blood
and the thirst for blood”
― George Seferis

“souls shriveled by public sins, each holding office like a bird in its cage”
― Giorgos Seferis

“My vantage point must have been somewhere between our little house and the steamer jetty. The sea was exceptionally calm. Lit up by a sun that you could have taken down and put in your knapsack. Everything: Mooring rings on the harbor wall, piles of timber, the arches of the houses, caiques, windows – all of them were faithful, in the way we describe a dog being faithful.”
― George Seferis

“Horror cannot be spoken because it is alive; because it is silent and is going forward; it drips into the day and it drips into sleep. Sorrow-recalling pain.”
― George Seferis, Poems

“In every corner a gramophone shop
in every shop a hundred gramophones
in every gramophone a hundred records
in every record
an alive person playing with a dead one.
Take the steel needle and separate them
if you can.”
― Giorgos Seferis

“Our friends have left us
Perhaps we never saw them, perhaps
we encountered them when sleep
still brought us very close to the breathing wave
perhaps we search for them because we search for the other life,
beyond the statues.”
― Giorgos Seferis

“I mean, in any case, that when you really feel something, you face the difficulty of expressing it. And that, after all, forms your style.”
― Giorgos Seferis

“I don’t want to be anything today; tomorrow, we’ll see.”
― George Seferis

“Λυπούμαι γιατί άφησα να περάσει ένα πλατύ ποτάμι
μέσα από τα δάχτυλά μου
χωρίς να πιω ούτε μια στάλα.
Τώρα βυθίζομαι στην πέτρα.
Ένα μικρό πεύκο στο κόκκινο χώμα,
δεν έχω άλλη συντροφιά.
Ό,τι αγάπησα χάθηκε μαζί με τα σπίτια
που ήταν καινούργια το περασμένο καλοκαίρι
και γκρέμισαν με τον αγέρα του φθινοπώρου.
("Μυθιστόρημα", 1935, ΙΗ')”
― George Seferis, Ποιήματα

“Raven

In memoriam E. A. P.
Χρόνια σαν τα φτερά. Τί θυμάται τ’ ακίνητο κοράκι;
τί θυμούνται οι πεθαμένοι κοντά στις ρίζες των δέντρων;
Είχαν ένα χρώμα τα χέρια σου σαν το μήλο που πέφτει.
Κι αυτή η φωνή που ξαναγυρίζει πάντα, χαμηλή.
5
Εκείνοι που ταξιδεύουν κοιτάζουν το πανί και τ’ αστέρια
ακούνε τον αγέρα ακούνε πέρα απ’ τον αγέρα την άλλη θάλασσα
σαν ένα κοχύλι κλειστό κοντά τους, δεν ακούνε
τίποτε άλλο, δεν ψάχνουν μέσα στους ίσκιους των κυπαρισσιών
ένα χαμένο πρόσωπο, ένα νόμισμα, δε γυρεύουν
10
κοιτάζοντας ένα κοράκι σ’ ένα ξερό κλωνί, τί θυμάται.
Μένει ακίνητο πάνω στις ώρες μου λίγο πιο ψηλά
σαν την ψυχή ενός αγάλματος που δεν έχει μάτια
είναι ένα πλήθος μαζεμένο μέσα σ’ αυτό το πουλί
χίλιοι άνθρωποι ξεχασμένοι σβησμένες ρυτίδες
15
ερειπωμένες αγκαλιές και γέλια που δεν τέλειωσαν
έργα σταματημένα σιωπηλοί σταθμοί
ένας ύπνος βαρύς από χρυσά ψιχαλίσματα.
Μένει ακίνητο. Κοιτάζει τις ώρες μου. Τί θυμάται;
Είναι πολλές πληγές μέσα στους αόρατους ανθρώπους, μέσα του
20
πάθη μετέωρα περιμένοντας τη δεύτερη παρουσία
επιθυμίες ταπεινές που κόλλησαν πάνω στο χώμα
σκοτωμένα παιδιά και γυναίκες που κουράστηκαν την αυγή.
Τάχα να βαραίνει πάνω στο ξερό κλωνί τάχα να βαραίνει
πάνω στις ρίζες του κίτρινου δέντρου πάνω στους ώμους
25
των άλλων ανθρώπων, τις παράξενες φυσιογνωμίες
που δεν τολμούν να γγίξουν μια στάλα νερό βυθισμένοι στο χώμα
τάχα να βαραίνει πουθενά;
Είχαν ένα βάρος τα χέρια σου όπως μέσα στο νερό
μέσα στις θαλασσινές σπηλιές, ένα βάρος αλαφρύ χωρίς συλλογή
30
με την κίνηση κάποτε που διώχνουμε την άσκημη σκέψη
στρώνοντας το πέλαγο ώς πέρα στον ορίζοντα στα νησιά.
Είναι βαρύς ο κάμπος ύστερ’ απ’ τη βροχή· τί θυμάται
η μαύρη στεκάμενη φλόγα πάνω στον γκρίζο ουρανό
σφηνωμένη ανάμεσα στον άνθρωπο και στην ανάμνηση του ανθρώπου
35
ανάμεσα στην πληγή και το χέρι που πλήγωσε μαύρη λόγχη,
σκοτείνιασε ο κάμπος πίνοντας τη βροχή, έπεσε ο αγέρας
δε σώνει η δική μου πνοή, ποιός θα το μετακινήσει;
ανάμεσα στη μνήμη, χάσμα — ένα ξαφνισμένο στήθος
ανάμεσα στους ίσκιους που μάχουνται να ξαναγίνουν άντρας και γυναίκα
40
ανάμεσα στον ύπνο και στο θάνατο στεκάμενη ζωή.
Είχαν μια κίνηση τα χέρια σου πάντα προς τον ύπνο του πελάγου
χαϊδεύοντας τ’ όνειρο που ανέβαινε ήσυχα τη μαλαματένια αράχνη
φέρνοντας μέσα στον ήλιο το πλήθος των αστερισμών
τα κλεισμένα βλέφαρα τα κλεισμένα φτερά…
Κορυτσά, χειμώνας 1937”
― George Seferis, Ποιήματα

“Every morning the warm water reminds me
that I have nothing else alive near me.”
― Giorgos Seferis

“Τούτη η κολόνα
έχει μια τρύπα, βλέπεις
την Περσεφόνη;”
― George Seferis

“Δεν έχει μάτια
Τα φίδια που κρατούσε
Της τρων τα χέρια.”
― George Seferis

“Now that you will leave, now that the day of payment
dawns, now that no one knows
who he will kill and how he will die
take with you the boy who saw the light
under the leaves of that plane tree
and teach him how to study the trees.”
― Giorgos Seferis

“Ich schau dich mit all dem Licht und Dunkel an, das ich habe "
G.Seferis”
― Giorgos Seferis

“Και μόλις άνοιξα τα μάτια μ’ έπιασε η απελπισία. Είχα το αίσθημα πως τα τελευταία χρόνια της ζωής μου ήμουν ένας υπνοβάτης που έχτιζε σπίτια μέσα στο όνειρο. Πρέπει να ξαναρχίσει κανείς πάλι από την αρχή, ολοένα από την αρχή. Η εικόνα του μέρμηγκα που κουβαλά, με άπειρες προσπάθειες, ένα δυσανάλογα μεγάλο φορτίο με κυνηγά από το Κάιρο.”
― George Seferis, Μέρες Δ΄

“Thrush”
― George Seferis, George Seferis: Collected Poems, Revised Edition

“ciekawe czy istnieją
tutaj gdzie krzyżują się drogi deszczu wiatru i zniszczenia
czy istnieją, ruch twarzy kształt uczucia
tych, których tak dziwnie ubyło w naszym życiu
tych, którzy pozostali cieniami fal i myślami z bezkresem morza
a może nie, nie pozostaje już nic prócz ciężaru
tęsknoty za ciężarem istnienia żywego
tam, gdzie trwamy teraz nierealni zginając się
jak gałęzie przeraźliwej wierzby ułożone w stos w czasie rozpaczy
podczas gdy żółty prąd powoli kładzie wykorzenione sitowie w bagnie
obraz kształtu, który skamieniał wraz z decyzją o wiecznej goryczy”
― Giorgos Seferis

“I prefer it by moonlight – George Seferis, tr. by Edmund Keeley and Philip Sherrard, from “In the Kyrenia District,” The Collected Poems 1924-1955 (‎ Princeton University Press; 1st edition, January 1, 1971)”
― George Seferis, Collected Poems

“I want nothing more than to speak simply, to be granted that grace.
Because we’ve loaded even our song with so much music that it’s slowly sinking
and we’ve decorated our art so much that its features have been eaten away by gold
and it’s time to say our few words because tomorrow our soul sets sail.”
― George Seferis