باقر مؤمنی > Quotes

“چهار نفر نبودند که راجع به این مسائل نقد بنویسند که اقلّاً جامعۀ خوانندگان بفهمند که هنر چیست؟ یا حتّی جرئتش را بکنند؛ یا حتّی هیچ‌کس در این دوران جرئتش را نمی‌کرده که بگوید "صمد" [بهرنگی] هنرمند نیست. آن‌وقت تو این را رشد و تکامل می‌دانی! جامعه‌ای که جرئت نمی‌کند که بگوید "صمد" و "[فریدون] تنکابنی" قصّه‌نویس نیستند، چرا که گفتن این حرف کفر عظیمی است؛ برای اینکه جامعۀ ایرانی طردش می‌کند.”
― باقر مؤمنی, گفت و شنود

“توی این جامعه واقعاً ازنظر هنری که هیچ، ازنظر سیاسی و اجتماعی و فکری هم آدم‌هایش انگشت‌شمارند!”
― باقر مؤمنی, گفت و شنود

“درمورد چیزی که صلاحیت ندارم به من مراجعه می‌کنند و درمورد مسائلی که تخصص دارم کسی به من مراجعه نمی‌کند!”
― باقر مؤمنی, گفت و شنود

“من به تو گفتم که وقتی «میرزا» را خواندم گریه‌ام گرفت که چرا درعرض سی سال کسی پیدا نشده که از "علوی" جلو بزند؛ که چیزی ننویسد از "علوی" بهتر. این بمعنای آن است که جامعۀ ما درجا زده است و هنوز "علوی" توانسته "علوی" باشد. چرا؟ برای اینکه "علوی" نان این خطاها را می‌خورد. همان‌طور که "علوی" در زمان خودش تمام نویسندگان آن دوره، "مشفق کاظمی"، "جمالزاده" و آقایان دیگر را عقب زد و شاخص شد. درحالیکه تا الأن باید "علوی"ها بوجود می‌آمدند.”
― باقر مؤمنی, گفت و شنود

“باقر مؤمنی (در نقد تعریف کلاسیک رئالیسم): یعنی […] نقش نویسنده و هنرمند به‌هرحال هیچ است و فقط و فقط باید بیانگر باشد؟ اوّلاً که نویسنده انتخاب می‌کند و به‌نظر من همین انتخاب نویسنده خودش یک دخل و تصرّف است و نویسنده درضمن منعکس کردن، مقداری از خودش مایه می‌گذارد.”
― باقر مؤمنی, گفت و شنود