Kishor Kadam-Saumitra's Blog

आईला वाटत असेल की सकाळी रिकामाच तर बाहेर पडतो हातांसोबत ,
पण कुठलं ओझ घेउन परततो हा रोज रात्री?
आईला वाटत असेल कुणास ठाउक काय करतो, कुठे असतो दिवसभर?
काय काय भरून नेतो जाते वेळी?

पुस्तक, पेन, कोरे कागद, नॅपकिन, पेस्ट, टूथब्रश, औषध कुठली,
परवा तर अंडरवेअर भरून घेतली बॅगेत त्याने जणू तो परतणारच नाहीये रात्री घरी
विचारावं म्हणून पुढे व्हावं तर घाई घाईत काहीतरी शोधायला लागतो
कधी कधी बाहेर पडून नाक्यावरून परत येतो

उघडतो कपाटं, फोडतो कुलपं, पुस्तकं धुंडाळतो, खीसे चाचपतो उद्विग्नपणे
घरात त्याच काय हरवलय आणि कधी काही कळत नाही
प्रश्न घेउनच बाहेर पडतो तेव्हा हरवलेलं सापडलयं की नाही हेही पुन्हा समजत नाही


कधी तरी अवचीत संध्याकाळीच परततो ,
गप्प, मलूल बसून राहतो, मला पाहतो तेव्हा पाहतो मलाच अस बिलकूल वाटत नाही
काय झालय रे तुला अस विचारावस वाटत पण निसटल्यागत पिंज-यामधून भुर्र दिशी उडून जातो,
जेव्हा परततो, मध्यरात्रीचा प्रहर मंदपणे सरकत असतो त्याच्या माझ्या वयावरून


   उपास, तापास, पूजा-अर्चा सांगुन कधी केली नाही
पण हल्ली लाईट घालवून कळोखात हात जोडून काही तरी पुटपुटताना दिसतो
आईला वाटत असेल की सकाळी रिकामाच तर बाहेर पडतो हातां सोबत ..  
- सौमित्र ( किशोर कदम )

Anand Owari is an important Marathi novel written by Late Di. Ba. Mokashi. he Owari (Verandah) outside the Vitthal Temple in Saint Tukaram's house, known as Anand Owari, was a witness to most of Tukaram's life. Once, Tukaram has disappeared as usual possibly lost in some deep spiritual trance. His younger brother, Kanhoba, unable to find him, gets frantic with the thought that he may have 'lost' Tukaram forever. He recalls Tukaram's spiritual journey, telling us about his life, his sensitive, revolutionary poetry and their relationship. He makes us come face to face with many perpetually important philosophical and social questions, including the validity of Tukaram's thought even today.

Vijay Tendulkar has edited Di. Ba. Mokashi's novel for the play. Directed by Atul Pethe, this tour de force establishes Kishore Kadam as an actor in the league of legendary performing artists in the world.

नमस्कार!

९ नोव्हेंबर २०११...
माझ्या वाढदिवसाचा मुहूर्त साधून मी रसिक मित्रांशी संवाद साधण्याच्या निमित्ताने माझ्या Blogचं निर्माण करतो आहे.

मला माझे किती चाहते आहेत .. खरचं ठाऊक नाही...
या blogवर मी पुढे किती नियमित असेन माहित नाही.... कारण मी तसा Computer Savy नाहीय्...
जग इतकं पुढं चाललेलं असताना मी का इतका उदासीन आहे, या बाबतीत ठाऊक नाही...
कदाचित एखादा कॉप्लेक्स असेल... कदाचित आपण कोण एवढे असं वाटत असेल...
कदाचित वेळेचा प्रश्न असेल... कदाचित..
मला माहित नाही.. पण आता माझे मित्र
सुभाष इनामदार यांच्या आग्रहाखातर मी तुमच्याशी संवाद साधू पाहतो आहे...
माझी किती कामं तुम्ही पाहलीत... किती कविता वाचल्यात... माहित नाही.

पण तरी माझं जगणं थोडंथोडं share करत रहावं असं वाटू लागलयं...
म्हणून हा प्रयत्न....



तुमचाच,
सौमित्र...
Email_kishorkadam@gmail.com


एक कविता थोडी आठवली ती देत आहे...


माझ्यासोबत समुद्राच्या
ख-या खोट्या बाता येतील
मला शोधत जाल तेंव्हा
अनेक वळण वाटा येतील
मी जसा आहे तसा
Please पाहू नका मला
माझा फोटोच काढाल तर
त्यात फक्त लाटा येतील

सौमित्र





www.saumitrakishor.blogspot.com