Geen boek, geen film met ondertitels. Op de zeldzame avonden dat me de behoefte ontbreekt te lezen, trek ik naar het theater. Zo ook gisteren. Vlak voor ik de wandeling aanving, gooide ik er een allerlaatste koffie tegenaan. De schuld van een beperkte nachtrust. En het zou zonde van het ticket zijn, mocht ik tijdens de voortelling in slaap dommelen. Dat was me ooit gebeurd. 

In de zaal ging na de jas ook meteen de trui uit. Van het vorige voorval had ik onthouden dat je het in een theater...