«Μόνο που, αφού μολαταύτα χρησιμοποιήσατε τη λέξη «άρον-άρον», πώς θα ήταν δυνατόν ο φίλος να μη σας υπενθυμίσει ότι σε μια τέτοια καμπή της ζωής η υπερβολική βιασύνη βλάπτει. Και πώς θα μπορούσε να μη σας νιώσει στην ψυχή του, όταν λέτε ότι αξιώνετε τώρα «γαλήνη και εμπιστοσύνη»… Φαίνεται πως υπάρχουν χώρες όπου τέτοιες επιρροές δεν είναι πλέον δυνατόν να αφεθούν ελεύθερες, καθώς ασκούνται πιέσεις από παντού. Ξανά και ξανά ο καθένας από μας αναγκάζεται να διαπιστώσει για τον εαυτό του τη μη επέλευση αυτού που θα επέρχονταν «κατά τη φυσική πορεία των πραγμάτων» σ’ έναν κόσμο λιγότερο διαταραγμένο, επιφέροντας την ισορροπία της όποιας εσωτερικής κατάστασης, λείπει η φυσική επέλευση.»