Regen, hagel, windkracht 5 à 6: ik ging er dwars doorheen vanochtend, een wandeling van een uurtje of twee. De haas die in de berm zat te grazen merkte me in het gebulder niet eens op.

Hakte haardhout, las boeken, dronk een biertje, dubbele bock. Het is per slot van rekening herfst.

Schoof een zuurkoolschotel met appel in de oven.

Of ik mezelf ook voldoende gééf in mijn dagboeken en schilderwerk, vroeg iemand me op een bittere toon, kennelijk in de overtuiging dat ik dat te weinig doe. Onomwonden antwoordde ik dat deze vraag me níets beviel, godallemachtig!

Gebeten smeet ik vervolgens nulletjes en eentjes op een uh doek: