“... Γκρεμοί θεόρατοι, τρομακτικοί και ταυτόχρονα αφόρητα όμορφοι. Τα δέντρα του δάσους φουντωτά με όλα τα πράσινα και τα καφετιά βαθυχρώματα. Ζωντανά, σχεδόν βρεγμένα, όπως συμβαίνει το φθινόπωρο, όταν η παλέτα του δάσους είναι πιο πλούσια απ' ό,τι κάθε άλλη εποχή.
Πουλιά σε φωλιές και κουφαλίτσες, νεοσσοί, πεταρίσματα, δροσιά και θέρμη. Μυρωδιά ζώου, μυρωδιά ζωής. Υγρό, πλούσιο χώμα, όλο ασημένια σκουλήκια, ρίζες, μανιτάρια, μέντες και καρυόφυλλα...”