“Αυτός ξεδίπλωσε την εφημερίδα κι έκανε να διαβάσει. Όμως, τα μάτια του χώνευαν σ' αφηρημάδα θολή. Αδειανές που ήταν αυτές οι μέρες! Από μικρός τις γιορτάδες τις φοβότανε, αντίθετα από τ' άλλα τα παιδιά. Στάλαζαν στην καρδιά του μια χαύνωση λυπητερή, ανεξήγητη θλίψη. Πώς θα περνούσαν όλες αυτές οι ώρες ίσαμε το βράδυ, Θε μου, κι ίσαμ' αύριο;”