“Թվացյալ կյանքի և իրականության միջև մոլորված մի մարդ։ Սեփական պատկերացումների ձեռքը կրակն ես ընկել ու էդ պատկերացումդ փորձում ես հարմարեցնել կյանքին։ Չի ստացվել։ Ոչ մեկի մոտ։ Ու չի ստացվի։ Երբեք։ Քանզի քո աշխարհը քո ուզածին մոտ ձևով կառուցելու համար պետք է կտրվես֊վերանաս ամեն ինչից՝ հիշողությունից անգամ։ Ստեղծես ճգնավորի մի անապատ ու այնտեղ կառուցես քո տունը, մշակես քո հողը, քո հատիկը նետես այդ հողի մեջ ու սպասես։”