“در همه جوامع و در وقت پریشانی تردید و تزلزل یا در دوران های گذار و تحول همیشه اراذلی رنگارنگ از اعماق جامعه بر می آیند. منظور من آن گروه به اصطلاح پیشتاز و علمداران نیست که در هر جریانی می کوشند از دیگران جلوتر باشند (و جز این فکری ندارند) و هدفشان در این تلاش اغلب بسیار احمقانه است و در عین حال کم و بیش معین.خیر،منظور من اراذل بی سر و پایی است که در همه جوامع هستند و فقط در دوران های تحول یا آشوب و گذار بر می آیند و آشکار می شوند.اینها نه فقط هدفی ندارند بلکه حتی نشانی از اندیشه در ذهنشان پیدا نیست و فقط بی شکیبی و تشویش جامعه را با شدت بسیار بیان می کنند.این اراذل همیشه بی آنکه خود به این حال آگاه باشند در خدمت و تحت فرمان گروه کوچک «پیشتازان» قرار می گیرند که هدفی مشخص دارند و اگر خود بسیار سبک مغز نباشند (که کم پیش نمی آید که باشند) این زباله ها را به هر سو که بخواهند می روبند و هدایت می کنند.”