“کنارحوض، دوماهی، ردیفی ازکاشی...
چقـدر سـعی نمودم کـه عـاشقم باشی!
برو به خانه عزیزم که بر نخواهم گشت
کـه آب پشت سـر مـرد مـرده می پاشی
چقـدر سـعی نمودی ز من فـرار کـنی
دوبـاره در قـفسی کـه! پـرنده ناشی!!
خـدا کـند که بمیرم به دیـدن خـورشید
دلـم گـرفته از ایـن زنـدگی خـفـّاشـی
کـنـار میـز دو بچه شبـیـه مـرد و زن
کنار حوض، دو ماهی، ردیفی از کاشی
و زیـر ِ بـارش ِ رگـبـار ِ تـندِ تابـسـتان
یـکی شـدنـد بـه آهسـتگی دو نـقـّاشی!”