“ცოდვა და ეშმაკი ერთი და იმავე არსების ორი სხვადასხვა სახელია. რა არსების? ჰკითხა იესომ. უჩემობის. მერე რად არ ხარ - შენ შორდები ადამიანს თუ ის გშორდება? მე არასდროს არ ვშორდები. აბა, როდესაც გშორდებიან ეგუები? თუ მშორდებიან ეს ნიშნავს, რომ დამეძებენ. აჰა, და თუკი ვერ გპოულობენ, ეშმაკს ბრალდება? არა, ეშმაკის ბრალი არ არის, არამედ ჩემი - თავის დროზე არ აღმოვჩნი იქ, სადაც მეძებდნენ - და ეს სიტყვები მოულოდნელად იმანირი სევდითა და სიმწრით წარმოთქვა, თითქოს უეცრად საკუთარი ძალმოსილების საზღვრები აღმოაჩინაო.”