“І гєта неяк страшнавата наблізіла яго, Алеся, да усіх людзей, нават да тых, чые курганы стаяць вось ужо колькі стагоддзяу па берегах вялікай ракі. Ягоны курган зблытаюць з іхнімі. Пройдуць вялікія тысячы год, і людзям будзе усё адно. Таму, відаць, і трєба трымацца за тых, каму не усё адно, і вельмі-вельмі любіць іх.”